2 jaar wonen op Curaçao

Hoe wij terugkijken op 2 jaar als expats op Curaçao wonen? De korte versie is: we hadden het absoluut niet willen missen! Het is een fantastisch avontuur om samen te wonen, werken en leven in een andere cultuur op een tropisch eiland. Dat blijft elke dag bijzonder. Maar als we van tevoren hadden geweten hoe ongelooflijk veel gedoe, stress, onzekerheid en kosten dit emigratieavontuur met zich mee zou brengen dan waren we nooit gegaan.

Wonen op Curaçao is vooral voor mij een uitdaging geweest, en soms nog. Voor manlief is het een stuk makkelijker, maar die is als persoon ook veel makkelijker, maakt zich minder druk om dingen, kan sneller relativeren (‘het is maar geld’ of ‘het is maar tijdelijk, voor je het weet zijn we weer in Nederland’ komen regelmatig voorbij) en hij is veel aan het werk waardoor zijn beleving heel anders is. Gelukkig heeft hij het al vanaf dag 1 naar zijn zin op zijn werkplek. Dat is toch het belangrijkste, want dat is überhaupt de reden dat we hier zijn.

Voor mij heeft Curaçao meer uitdagingen. Vooral op het gebied van geluid, daar ben ik extreem gevoelig voor. Terwijl ik nu terugkijkend toch ook oprecht kan zeggen dat bepaalde dingen wennen. Zo kwam manlief laatst thuis met de opmerking ‘Het lijkt wel of er een F16 naast de deur staat’. En dat klopte inderdaad wel want er stond al een paar uur een betonmolen enorm veel herrie te maken bij het bouwperceel achter ons. Maar toch werkt het godzijdank niet elke dag meer op mijn zenuwen en had ik het geluid wel gehoord, maar me er niet aan geïrriteerd.

Wonen in Caribisch gebied

Ik word er zelf ook wel makkelijker in, want als de herrie echt te gortig wordt (meestal met drillen en slijpen) dan doe ik de deuren en ramen dicht, de airco aan en mijn noicecancelling hoofdtelefoon op. Dat kost wat aan electriciteit maar dat is het wel waard. Nee, dat komt zeker niet overeen met het beeld dat het thuisfront heeft met hoe het leven op een tropisch eiland eruitziet, maar dat is wel de werkelijkheid. Over mijn laatste poging om ook eens een dagje relaxed op het strand te gaan liggen zullen we het maar niet hebben…

Herrie en geluid in het algemeen is overigens niet iets typisch Curaçaos. We hebben de afgelopen 2 jaar behoorlijk wat Caribische eilanden bezocht en inmiddels weet ik dat het vooral typisch Caribisch is. De vele bouwwerkzaamheden zijn zeker wel typisch voor het wonen op BlueBay. Maar harde muziek en blaffende honden hebben ze werkelijk overal. Brommende airco’s ook.

Dit blijft bijzonder en genieten, zelfs na 2 jaar

  • Dat ik tijdens mijn ochtendrondje cruiseschepen aan zie komen varen
  • Dat ik nooit hoef na te denken wat ik aantrek, omdat het altijd rond de 30 graden is
  • Dat ik elke dag in een korte broek, hempje en Birkenstocks loop
  • Dat we het jaar rond buiten op de porch leven en de BBQ aan kunnen steken
  • Borrelen in het zwembad wat op een paar meter lopen zit
  • Het strand bij BlueBay oplopen en beseffen dat dit onze ‘achtertuin’ is. Elke keer weer.
  • Vrijdagmiddag happy hour met een bucket Brasa en pizza op het strand
  • Samen over het eiland touren en beseffen dat we hier wonen
  • De pontjesbrug met zicht op de Handelskade oplopen
  • Nieuwe vriendschappen met mensen die we in Nederland niet zo snel ontmoet hadden
  • Supyoga! Mijn lievelingsactiviteit vanaf de allereerste week op het eiland
  • Vakanties naar de meest prachtige en bijzondere Caribische eilanden
  • Elke week datenight om steeds weer een ander restaurant te ontdekken
  • Het besef dat je op een eiland woont en er alleen met een vliegtuig af kunt (op Klein Curacao na)
  • Barbecueen op het strand
  • Het uitzicht over het eiland vanaf onze porch

Dit blijft niet leuk, ook niet na 2 jaar of langer

  • Blaffende honden, jankende honden, piepende honden. Soms allemaal tegelijkertijd…
  • Koerende duiven op het dak. Om gek van te worden
  • Ons krakkemikkige appartement, er is steeds weer iets anders kapot en ik neem vaak niet eens meer de moeite om het te melden onder het mom van ‘het zal mijn tijd wel duren’
  • Steekvliegjes, bah wat een ellendige kleine beestjes. Muggenbulten trekken snel weg maar die van steekvliegjes jeuken 3x zo hard en blijven 4 dagen zitten
  • Dat we in een sectie voor langetermijnverhuur wonen maar appartementen gewoon aan toeristen worden verhuurd zonder dat daar iets aan gedaan wordt (als huurder heb je hier werkelijk niets te vertellen)
  • Dat BlueBay in verkoopteksten van makelaars nog steeds wordt verkocht als ‘wonen in het paradijs’ (dat moet zijn ‘bouwparadijs’ maar dat weten ze niet want ze wonen er zelf niet)
  • Dat ik hier altijd de makamba ben en blijf
  • Dat sommige dingen zo ontzettend omslachtig zijn en lang duren: even bij de botika (apotheek) iets ophalen of boodschappen afrekenen bij van den Tweel bijvoorbeeld. Dat duurt en dat duurt…
  • Dat als de buren logees hebben de airco van hun logeerkamer doortrilt en bromt in onze slaapkamer en ik tussen het aan- en afslaan daarvan moet proberen in slaap te komen
  • Zo afhankelijk zijn van je buren voor woongenot in een supergehorig appartement (het is telkens weer hopen dat we geen nieuwe onderburen met blaffende honden of gillende kinderen krijgen)

Wat ik mis uit Nederland

  • De seizoenen! Lekker met een dekentje op de bank en de houtkachel aan
  • Een bank, die hebben we niet meer en dat schiet ook niet op met de kilo’s bouw- en saharazand die het huis inwaaien
  • Ons vrijstaande huisje, zonder geluidsoverlast en met mijn heerlijke moestuin
  • Bol.com: vandaag besteld, morgen in huis (wat een gemak en luxe!)
  • Dat je weet waar je wat kunt kopen en het vaak op 1 plek bij elkaar vind ipv er het hele (ei)land voor af te rijden
  • Online dingen regelen (ik kan al maanden niet in mijn lokale bankapp omdat ik de moed nog moet vinden om er langs te gaan en van het ene naar het andere loket gestuurd te worden)
  • Naar de markt op zaterdag in Tilburg en kibbeling eten
  • De supermarktprijzen! Maar echt, Nederland is heus wel duurder geworden, maar op Curaçao zijn sommige dingen echt belachelijk duur (€ 12 voor 20 Nespressocupjes van het AH eigen merk)
  • Mijn nichtjes
  • Op de fiets boodschappen doen. Uberhaupt fietsen.

Hoe gaat het verder met ons na 2 jaar op Curaçao?

Het gaat eigenlijk wel goed. Het eerste jaar was erg stressvol met de container die op zich liet wachten, alle regeldingen rondom de emigratie, 2 tijdelijke woningen, ons eerste appartement met heel veel gebreken en extreme burenoverlast om na 3 maanden alweer te verhuizen naar ons huidige appartement met ook weer veel gebreken. We schrokken ons rot van wat we aan vermogensbelasting moeten betalen omdat we ons huis verhuren. Dat hebben we helemaal niet meegerekend in de huurprijs… Inmiddels heeft het allemaal wel een plekje gekregen, alles loopt, we hebben onze draai gevonden en we voelen ons allebei thuis op Curaçao. Manlief gaat sinds een tijdje 2 keer per week tennissen, we zijn van plan om golflessen te nemen en er staan nog steeds genoeg leuke dingen op ons ’to do op Curacao’ lijstje om af te strepen.

Ik ben het tweede jaar vooral druk geweest met het schrijven en publiceren van twee boeken: Van Keukenprins(es) tot Kookboekauteur dat in september 2023 uitkwam en mijn BBQ-boek Grillen & Chillen dat deze maand verscheen. Voor die laatste besloot ik last minute spontaan een vlucht naar Nederland te boeken om alle verkochte exemplaren uit de voorverkoop zelf te versturen. Een cadeautje aan mezelf waar ik heel blij van werd. Niet alleen om als eerste mijn eigen boek in handen te hebben maar ook om de bliksembezoekjes aan familie en vrienden. En asperges van Brabantse bodem.

De vraag Wat ga je doen als je boek af is is me al regelmatig gesteld. Het antwoord daarop weet ik zelf nog niet. Ik heb me aangemeld als (online) vrijwilliger bij het WW2 museum op BlueBay dat ik een warm hart toedraag, maar daar heb ik nog geen reactie op ontvangen. Inmiddels ben ik me ook op ander vrijwilligerswerk aan het oriënteren. Verder heb ik heel veel zin om lekker uit mijn kookboeken te koken nu ik daar weer tijd voor heb. En meer boeken te lezen. Ik zal de komende tijd ook meer kilometers gaan wandelen om me voor te bereiden op mijn 3e pelgrimstocht in september en mijn nieuwe wandelschoenen in te lopen.

Een betaalde baan zoeken heeft niet zoveel zin, daar worden we extra hard op afgestraft door de Nederlandse belastingdienst nu we in box 3 vallen met onze verhuurde woning. Het is gunstiger als ik niets verdien. Dat ik maar een kleine oplage van Grillen & Chillen heb laten drukken waarmee ik net uit de kosten kom komt daarmee toevallig heel goed uit. Hij is overigens nog te bestellen (via deze link) in Nederland zolang de voorraad strekt.

Hoelang gaan we hier nog blijven?

Tja, dat is nog steeds de vraag. Als het aan ons ligt tekenen we nog 2 jaar bij en blijven we in totaal 5 jaar. Als het aan de werkgever van manlief ligt gelukkig ook. Maar hoe gek dat ook klinkt, dat zijn niet de partijen die daarover gaan. De grootste onzekerheid en stressfactor de afgelopen twee jaar en ook nu nog blijft onze hypotheekbank. Het stomste om te doen was netjes toestemming vragen aan de bank om ons huis te verhuren. Maar we gaan de strijd voor de derde en hopelijk laatste keer aan en hopen dat ons huis in Nederland niet het einde van ons expatavontuur betekent.

De recente dengue uitbraak op het eiland (en de rest van het Caribisch gebied) is wel iets wat ons zorgen baart maar op dit moment geen reden om eerder naar huis te gaan. Het is jammer dat we niet in aanmerking komen voor een vaccinatie omdat we hier wonen (daarvoor moet je 3 maanden buiten denguegebied zijn) maar we kunnen het ook tijdens een vakantie oplopen. Het is aan de ene kant best een dingetje omdat ook in onze directe omgeving al heel wat gezonde mensen flink ziek zijn geworden, maar we hebben er nu eenmaal weinig invloed op.

Wat hebben we de laatste 3 maanden gedaan?

Bij zo’n uitgebreide blog met een terugblik op 2 jaar wonen op Curaçao zou ik bijna vergeten om nog wat te delen over de laatste 3 maanden sinds mijn vorige verslag.

Die stonden uiteraard vooral in het teken van de laatste hand leggen aan Grillen & Chillen waar ik meer dan fulltime mee bezig was. Maar ook uit 3 zeer intensieve maar fantastische weken vakantie naar Guadeloupe, Dominica en Martinique. Wat een prachtige en nog onontdekte eilanden om te bezoeken. Vooral Dominica was een pareltje met een echte Pirates of the Caribbean vibe. Maar we genoten ook ontzettend van alle rum en de overvloed aan Franse kaasjes op de beide Franse eilanden. Die – hoe raar dat ook misschien klinkt – soms nog Franser zijn dan Frankrijk.

Ik had ook een heel relaxte 42e verjaardag waarbij ik de dag begon met koffie op het strand bij Jan Thiel met Astrid van BonApetit die ook de proefdruk van Grillen & Chillen meenam, even snel gedag zei bij Susan Aretz die nootjes van mijn favoriete kaasboer bij had (perfecte timing!), genoot van lunch en taart bij Number Ten in goed gezelschap van Arnold & Dorian en s’avonds borrelden we met z’n tweetjes met een Brasa op de porch en aten bananensoep van de Gouverneur vooraf en Vacherin Mont D’Or met een fles Champagne. Ik had het niet anders willen vieren.

Verder dronken we iets teveel whisky bij een whiskyproeverij, wandelden we voor de tweede keer mee met Walk of the Roses, deden een escapetour door Otrabanda, bakte ik met Pasen hartige croissants en kocht de halve toko leeg voor een heerlijk Japans etentje. Voor Nationale Bitterballendag op 27 maart was veel belangstelling online en ik werd daarvoor zelfs nog geïnterviewd voor de Nederlandse radio. ’s Avonds proefden we de zuurkool-spekbitterballen van Tio Lobos met Tio Lobos himself bij de ontzettend leuke nieuwe bierbrouwerij ‘The Swinging Old Lady’. En dat was het geloof ik wel.

We vermaken ons dus nog steeds prima en kijken uit naar jaar drie 😀 Op naar meer Caribische vakanties, avonturen, nieuwe vriendschappen en ongetwijfeld nog heel veel lekker eten en af en toe een traantje of frustratie. Want ook dat hoort bij het leven als expatvrouw op Curacao.

12 Comments

  1. Ik vind het nog steeds zo bijzonder dat het onderverhuren van een huis zo moeilijk is. In feite wordt je gestraft omdat je denkt juist te handelen.
    Hopelijk kunnen jullie nog blijven, want ondanks de nadelen van het eiland, klinkt het alsof jullie je er heel goed vermaken.
    Ik duik gauw weer je boek in om ideeën op te doen. De blauwe kaasdip is voor nu favoriet.
    Heel veel plezier nog

  2. Weet je dat ik steeds meer zin krijg om een keer naar Curacao te gaan? Voor een weekje of 10 dagen wel te verstaan 😉 De plaatjes zijn toch heel mooi vind ik. Ook al hebben jullie er ook de nodige minder leuke dingen. Maar eerst ga ik maar eens wat grillen en chillen in de eigen tuin; dankzij jouw mooie boek! Ik herken wel veel in wat jij schrijft en ook over wat je schrijft dat het verschil is tussen jou en je man. Toch wens ik jou ook wat meer chillen en minder ##%$($TE-momenten. En blijf posten! Ik geniet ervan.

    • Hoe leuk zou het zijn als ik je op Curaçao voor de eerste keer IRL zou ontmoeten! Dan gaan we een wijntje drinken hoor. 10 dagen is perfect. Vakantie vieren op Curaçao is echt heel anders dan er wonen. Het is een heerlijk vakantie-eiland met veel meer dan alleen maar zon, zee, strand. Al hebben we die ook in overvloed. Ik zie pas nu ik vaker op andere Caribische eilanden ben geweest hoe fijn Curaçao is. Als je tips nodig hebt dan kom maar op de lijn. Afhankelijk van wat iemand zoekt adviseer ik meestal toch BlueBay om te verblijven omdat het zo heerlijk centraal op het eiland ligt. En omdat ik inmiddels precies weet waar er wel en waar er niet (meer zoveel) gebouwd wordt. Als toerist is het sowieso vaak een andere beleving want die zijn niet hele dagen thuis en er wordt in principe alleen tussen 8.00 en 17.00u gebouwd.

  3. Ha, fingers crossed voor jullie dat de laatste drie jaar dan ook gaan lukken. (Dat ze jullie gaan lukken weet ik zeker, maar qua onderverhuren van jullie woning bedoel ik dan). Ik blijf genieten van je verhalen op Curaçao, Nederland of Spanje (wandelen).

  4. Zelf heb ik jaren in Spanje, op Aruba en in Suriname gewoond en vanaf 5 mei straks op Curacao. Wat ik geleerd heb is om lokale producten te kopen of bijvoorbeeld producten die niet uit Nederland komen. De supermarkt van Tweel heb ik op hun site gelezen, verkoopt AH producten tegen veel te hoge prijzen. Toch knap van de Chinezen, die van Tweel hebben overgenomen, dat de Hollandse gemeente toch naar deze dure zaak op het eiland blijft gaan. Dit terwijl er, wat ik van vrienden die op het eiland wonen vernomen heb, genoeg supermarken zijn die stukken goedkoper zijn. Als ik met mijn vrienden soms prijzen vergelijk dan valt duur in vergelijking met NL best mee, ik koop bij bij AH 800 gram kip filet voor 8 euro en 45 cent, mijn vriend koopt voor ruim 7 euro 2 kg kip filet. En zo zijn er tal van voorbeelden te noemen, het leven in NL is stukken duurder geworden, we zijn dan ook op dit moment het duurste land van de Europese uni, een eer die Zweden altijd ten deel viel. Dan heb ik het nog niet over al die belastingen, provinciaal, gemeente, uitwaterende sluizen en ga zo maar door, die je in Nederland wel moet betalen en op het eiland niet. geniet van het eiland want als je straks ouder bent dan zal je er met plezier aan terug denken en misschien wel zeggen, ik had nooit naar NL terug moeten gaan. Of je moet zo gek zijn op storm en regen die nu weer om het huis giert bij een temperatuur van 6 graden en de kachel op 21 graden.

    • Dankjewel voor je reactie Willem. Ik hoef gelukkig niet ouder te worden om met plezier aan onze tijd op Curaçao terug te denken, dat doe ik nu al 😉 Het klopt idd dat er een hoop dingen minder duur zijn op Curaçao dan in Nederland. Toch betaal ik in Nederland met plezier meer belasting dan hier omdat het (meestal) ook daadwerkelijk gebruikt wordt om iets te verbeteren. Ik noem de wegen maar even als voorbeeld. Hier betaal je bijna niets maar krijg je er ook echt niets voor terug. Daar moet dan weer belastinggeld voor uit Nederland komen. Het is overal wat. Fijne tijd gewenst op Curaçao!

  5. Wat een gezellig, eerlijk stuk heb je geschreven. Hopen dat het gaat lukken met de hypotheek👃.
    Was leuk om je weer heel even gezien te hebben.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.




Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.