8 maanden op Curaçao; voor de eerste keer terug naar Nederland

Ik moet altijd zelf weer even teruglezen waar mijn laatste Curacao-blog eindigde. En dat was op het moment dat onze visite vertrokken was en ik het gevoel had dat er wat meer rust zou komen. Dat gevoel klopt gelukkig ook! Ik heb eindelijk de tijd – maar misschien nog wel belangrijker – de rust in mijn hoofd om weer lekker mijn eigen ding te doen. Dat bleek vooral te bestaan uit heel veel nieuwe recepten koken. Waar er overigens nog niet één van online is gepubliceerd…

Ofwel omdat ik er nog geen fatsoenlijke foto’s van heb gemaakt, óf omdat het recept nog niet 200% naar mijn zin is. Maar denk aan: een traybake met spruitjes, pasta Alfredo, petjel (een Surinaams gerecht), tiradito (een soort van ceviche maar dan niet gegaard), okra pannenkoekjes, varkenskarbonades van de BBQ, bananen tarte tatin en ook mijn recept voor kip cashew is inmiddels bijna geperfectioneerd.

Daarnaast genoten manlief en ik van een dagje all-inclusive bij Corendon met de dagpassen die ik een hele tijd terug won. Ik moet zeggen; het was een heerlijke dag maar ik moet er niet aan denken om zo mijn vakantie door te brengen. Ik denk eerlijk gezegd ook niet dat ik in de juiste doelgroep val. Maar voor families, gezinnen met kinderen en vriendengroepen is het een geweldig concept. Voor manlief en mij voelde het als een dagje vakantie en we hebben genoten van het grote zwembad, onbeperkt cocktails drinken en het lunchbuffet. Ik werd vooral heel erg blij van alle kaasjes die ik daar kon proeven. Ik besef me sinds we op Curaçao wonen sowieso extra goed hoe ontzettend ik van lekkere kaasjes hou.

3 dagen Liberated Live seminar op Curaçao

De laatste 3 dagen voor ons vertrek naar Nederland was ik bij het Liberated seminar van Eelco de Boer en Dolly Heuveling van Beek. Ik had eerlijk gezegd geen flauw idee meer waarom ik die tickets eerder dit jaar had gekocht. Ten eerste was het een ondernemersseminar en dat ben ik officieel niet meer. En ten tweede had ik werkelijk geen idee wie Dolly was of wat ik überhaupt kon verwachten van deze 3 dagen. Er was niet eens een programma gedeeld met een dagindeling, behalve dan hoe laat we verwacht werden en de pauzes. Ik heb me puur op gevoel aangemeld toen ik maanden terug iets over dit event voorbij zag komen en meteen dacht “daar moet ik bij zijn”.

Het is dat ik mijn geld niet meer terug kon krijgen, anders had ik het waarschijnlijk geannuleerd. Met de gedachte “ik zal er ongetwijfeld iets aan hebben” vertrok ik dus op maandagochtend zonder enkele verwachting naar het chique Mariott hotel. Het seminar begon met de woorden: “The reason you think you’re here is not the reason you are here”. Dat bleek inderdaad precies zo te zijn. Bovendien was ik lang niet de enige deelnemer die geen idee had wat ze daar te zoeken had.

Deze blog wordt veel te lang als ik hier deel wat deze dagen me gebracht hebben, maar ik kan je vertellen: heel veel! Het grappige is dat dat niet eens zozeer op ondernemersvlak is, veel meer persoonlijk. Zo had ik tijdens de ochtendmeditatie op het strand een prachtig inzicht:

Ik hoef niet altijd nuttig bezig te zijn. Ik mag gewoon genieten, plezier maken en meer dansen door het leven.

En de belangrijkste business-les die ik uit het seminar meeneem:

Los het op als ondernemer!

Eelco de Boer

Verder was het voor mij bijzonder om even te ervaren hoe manlief zijn werkdagen hier op Curaçao beleeft. In de ochtend van huis gaan en pas aan het eind van de middag weer thuiskomen. Als het hele bouwcircus wat elke dag op ons resort wordt opgetuigd weer vertrokken is. Het was voor mij alweer een tijdje geleden dat ik een paar dagen achter elkaar ergens moest zijn. Lees: dat ik werkte 😉 Ik moet zeggen dat ik graag thuis ben, maar ik blijk het toch ook wel fijn te vinden om voor ‘werk’ ergens anders heen te gaan.

Voor de eerste keer terug naar Nederland!

Maar wat me het meest bijblijft na 8 maanden op Curacao wonen is ons eerste bezoek aan Nederland. Ik had er vooraf heel veel zin in maar zag er stiekem ook een klein beetje tegen op. Veel expats ervaren zo’n eerste week terug met veel familie – en vriendenbezoek namelijk vooral als heel erg druk en stressvol. Gelukkig heb ik het niet zo ervaren. Ik had wel op bijna alle dagen iets gepland, maar er was ook nog genoeg ruimte voor spontane bezoekjes.

De eerste week was ik samen met manlief bij onze families, daarna vloog hij terug om weer te gaan werken. De tweede week alleen huurde ik een vakantiehuisje om nog wat langer met vriendinnen, foodiefriends en familie bij te kletsen. En vooral heel veel uit eten te gaan. Het was erg fijn om tussen de afspraken door of aan het eind van de dag een plekje voor mezelf te hebben. Ook huurde ik 2 weken een auto via Snappcar (een soort van AirBnB voor auto’s) zodat ik niet afhankelijk was van anderen of het openbaar vervoer. Zowel het vakantiehuisje als een eigen auto zijn me erg goed bevallen en voor herhaling vatbaar.

De meestgestelde vragen na 8 maanden op Curaçao

Omdat me tijdens deze week heel vaak dezelfde vragen zijn gesteld dacht ik dat het leuk zou zijn om ze hieronder in het kort te beantwoorden:

• Voelt het raar om terug in Nederland te zijn? Absoluut niet! Het was meteen vertrouwd en behalve dat de verschillen met Curaçao me wel opvallen is het niet zo dat ik me nu ineens irriteer aan bepaalde dingen.
• Voelde het raar om in je eigen huis te zijn? Dat had ik vooraf wel gedacht maar ook dat voelde heel vertrouwd. Het was vooral heel fijn om er even geweest te zijn en te zien dat de tuin er netjes bij ligt (als dat niet zo was zouden we dat trouwens ook begrijpen want het is nogal een grote tuin…). En het was fijn om te horen dat de huurders er graag wonen en zich er thuis voelen. Verder heb ik vooral verbaasd naar mijn eigen keuken staan kijken: wat is die enorm groot! Niet dat ik die ruimte perse mis trouwens in ons appartement op Curacao, ik kan prima koken in een kleinere keuken. Mijn oven en stoomoven daarentegen mis ik weleens.
• Heb je het niet extra koud nu je de warmte gewend bent? Nope. Sterker nog: ik heb vooral heel erg genoten van de kou. Heerlijk met een dikke jas en een sjaal om naar buiten, in een warm bad liggen, met een dekentje op de bank, genieten van een warme douche en onder een dikke deken slapen. Ik ben denk ik de enige die die weken niet geklaagd heeft over de kou 🙂 Toch merkten we ook heel goed wat kou lichamelijk met je doet. Na 7,5 maand niet gesnotterd te hebben heb ik heel wat pakjes zakdoeken weggesnoten. En manlief kreeg binnen een week zijn eczeem terug.
• Welke spullen neem je allemaal mee terug naar Curaçao? Deze vraag werd me ook opvallend vaak gesteld. Het zijn eigenlijk vooral dingen die wat lastiger verkrijgbaar zijn op Curacao of een stuk duurder. En met lastiger verkrijgbaar bedoel ik dat ik vaak gewoon niet weet waar ze het verkopen. Bovendien is er niets makkelijker dan op de bestelknop bij Bol of andere webwinkels te drukken en dat het dan gewoon wordt thuisbezorgd. Maar dit ging er o.a. mee terug: 2 opvouwbare matrasjes die nog in Keetje lagen, kaffir lime blaadjes, 220V buitenverlichting die bestand is tegen vocht, kerstlampjes, de pil voor 1 jaar, 2 King Louie jurkjes, 2 korte broeken, 3 paar slippers, verschillende boeken die alleen fysiek verkrijgbaar zijn, D-mannose tabletten, de after bite pen (je krijgt een gemeen prikje waardoor de jeuk even verdwijnt, maar na 3 dagen en 14 kapotgekrabte muggenbulten verder weet ik inmiddels dat hij voor mij niet werkt… ), 2 flinterdunne sporthempjes, topjes zonder beugel, broekjes voor onder jurkjes zodat mijn bovenbenen niet steeds kapotschuren… en herbruikbare metalen cocktailrietjes 🙂 Het was ook nog de bedoeling om een lading kaas en nootjes mee te nemen van de kaasboer. Maar omdat ik de allerlaatste dag ontzettend beroerd was is dat helaas niet meer gelukt. Achteraf gezien maar goed ook want ik zat precies aan de 23 kilo ruimbagage en 12 kilo handbagage die ik mee mocht nemen…
• Vieren jullie de feestdagen in Nederland? Nee, en dat was precies de bedoeling! Alhoewel het raar zal zijn om op een tropisch eiland en zonder familie Kerst te vieren vind ik het ook wel heel fijn om even aan alle verplichtingen te ontsnappen. De rest van het jaar vind ik het veel gezelliger om samen te eten dan tijdens de feestdagen. Ik schreef al eens eerder een blog over de Kerst Stress die ik elk jaar ervaar.
• Hoe zien jullie kerstdagen op Curacao eruit? Manlief en ik trappen Kerst af met een diner bij Brass Boer (ja ja van Jonnie Boer!), op Kerstavond steken we de BBQ aan en op 1e Kerstdag gaan we overdag naar het strand en zijn we ’s avonds uitgenodigd bij de Canadese buurtjes voor een typisch Canadees kerstdiner. Wat dat gaat zijn? Ik gok kalkoen.

Wat viel me op in Nederland na 8 maanden op Curaçao?

Er zijn een aantal dingen die me wel opvielen nu ik er van een afstandje naar kijk. Eén ervan is dat thuiswerken de betrokkenheid bij werk, collega’s en de werkgever drastisch heeft verminderd. Aan de ene kant wordt de mogelijkheid om sinds de pandemie thuis te werken als fijn ervaren: minder reistijd, niet gestoord worden door collega’s, de mogelijkheid om kleine huishoudelijke dingen tussendoor te doen en om kinderen zonder gestress op tijd van school te halen. Aan de andere kant mist dus een stukje betrokkenheid, het gevoel bij een organisatie te horen of een band op te bouwen met collega’s. Bij degenen die ik sprak die nog niet zo lang bij een nieuwe werkgever in dienst zijn was dat het sterkst voelbaar. Voor mij alleen maar een bevestiging van wat ik ook al voelde toen ik tijdens corona ineens verplicht was om alle dagen thuis te werken. Het komt het teamgevoel en een bepaald gevoel van zingeving niet ten goede.

Verder heb ik werkelijk van bijna iedereen met wie ik gesproken heb in die twee weken gehoord hoeveel ze betaalden voor gas/elektriciteit en hoeveel ze nu moeten gaan betalen. Op Curaçao is water en elektriciteit ook niet goedkoop, maar het speelt zeker niet zo’n grote rol in gesprekken als in Nederland. Waar het op Curaçao wel vaak over gaat zijn de prijzen in de supermarkt. Het is tegelijkertijd bizar hoe snel je daar aan went want je hebt gewoon geen keus. Ik stond dan ook met grote ogen te kijken naar de – voor Curacaose begrippen – goedkope boodschappen! 2 komkommers voor € 1,39. Ik betaalde laatst meer dan € 3,- per stuk…

En tenslotte het verkeer in Nederland. Het kan op Curacao best stressvol zijn om auto te rijden maar toch schrok ik me rot van alle fietsers waar je als automobilist in Nederland rekening mee moet houden. Jeetje wat zijn het er veel! En dan vooral in het donker en de vele elektrische fietsen maken dat ik toch liever op Curaçao in de auto stap. Wat ook nog opviel, is hoe iedereen op elkaar let in het verkeer en daar zo ontzettend belerend in is. Als iemand vindt dat je te hard rijdt naar zijn of haar zin dan wordt er meteen met een vingertje gezwaaid. Of juist achterop gebumperkleefd als het te langzaam gaat. Het go-with-the-flow verkeer op Curaçao is zeker niet perfect maar heeft toch wel wat. Curaçaoënaars maken zich in ieder geval niet zo druk om elkaar.

Wat ik erg fijn vond in Nederland

Geen muggen! Nou ja, bijna geen muggen. Ik denk dat de 4 muggen die er op dat moment waren bij mij in mijn vakantiehuisje zaten… Maar ze waren hartstikke suf dus ik ben in ieder geval 2 weken niet gestoken. Wat een verademing was dat. Als er iets niet leuk is aan wonen op Curacao dan zijn het die rotbeesten.

Verder waren vooral veel kleine dingetjes fijn die je normaal gesproken voor lief neemt. Zoals de afwas of etensresten op het aanrecht laten staan zonder dat meteen de hele keuken onder het ongedierte zit.

Alles smaakt ook beter in Nederland! Wat zijn we in Europa toch verwend met lekkere wijntjes, kaasjes, hammetjes, vers vlees dat niet eerst is ingevroren, olijfolie en verse groenten binnen handbereik.

Naar de stad of een winkelcentrum gaan en dan alle dingen die je nodig hebt op loopafstand van elkaar vinden! Hoe makkelijk en tijdbesparend is dat 😉 Zelfs de miezerregen vond ik fijn. Dat is weer eens wat anders dan de stortbuien die regelmatig op Curacao overkomen.

Ondanks dat ik zelf nog niet weet of ik over een paar jaar terug in loondienst wil was het toch fijn om te horen dat mijn werkgever me graag terug ziet komen. Als ik terug in loondienst ga dan is het zeker op dezelfde plek en niet bij een andere organisatie. Maar het ondernemerschap lonkt ook nog steeds. Gelukkig heb ik nog een tijdje om daar een beslissing over te nemen.

Op zaterdag over de markt slenteren en kibbeling eten was een feestje. Net als met mijn nichtjes kunnen knuffelen. En natuurlijk was het ontzettend fijn om weer bij te kletsen met mensen die je langer kent dan een paar maanden. Met wie je een gezamenlijke geschiedenis hebt. Daar sta je voorafgaand aan een emigratie niet zo bij stil. Toch zal dat gevoel denk ik de komende jaren wel veranderen. Tegen die tijd hebben we juist weer een geschiedenis en een gemene deler met de andere expats om ons heen en minder met de thuisblijvers.

Terug naar Curaçao, terug naar huis

Ik heb het er al vaker over gehad hier en op social media: wat is nou thuis? Maar na een dikke 2 weken – waarin ik volop heb genoten van heel veel gezelligheid en lekker eten in Nederland – had ik ook echt zin om weer naar huis te gaan. In Nederland en zelfs in ons eigen huis zijn we nu tenslotte te gast.

Het is wel bijzonder om te merken dat het vliegen me tegen is gaan staan sinds we op een eiland wonen. Voorheen vlogen we voor onze reizen de hele wereld over en vond ik het nooit prettig, maar ook niet erg. Nu is het letterlijk de enige mogelijkheid om überhaupt ergens te komen en zie ik er steeds meer tegenop. Waarschijnlijk doordat we voor elk tripje weer de hele riedel van zo’n hele vliegreis door moeten. Er is zelfs geen bootverbinding met Aruba en Bonaire terwijl die buureilanden die zowat op zwemafstand liggen.

Ook had ik er deze keer meer moeite mee om afscheid te nemen van mijn familie. In april hadden we zo lang toegeleefd naar ons vertrek dat we er echt klaar voor waren om te gaan. Met de wetenschap dat we na 7 maanden iedereen weer zouden zien. Nu was dat anders omdat we waarschijnlijk pas in oktober weer terugkomen. Dat is een lange tijd om mijn nichtjes niet te kunnen knuffelen. Maar er is ook familiebezoek in het vooruitzicht! Mijn ouders zagen enorm op tegen de lange vlucht naar Curacao, maar over een paar maanden komen ze ons toch opzoeken.

Verder is het echt heerlijk om terug te zijn op het eiland nu het december is. De verzengende hitte is weg, overdag is het rond de 26 graden en er staat een lekker windje. We slapen voor het eerst sinds onze aankomst zelfs zonder airco. Ik voel nu meer rust in mezelf en heb zin om de komende tijd mijn eigen ritme en bezigheden te gaan vinden. Voorlopig blijven de koffers dan ook even opgeborgen. Onze eerstvolgende vakantie staat gepland in eigen land. Er zijn tenslotte minder fijne plekken op de wereld om vakantie te vieren dan Curaçao.

Ik weet door de gesprekken die ik de afgelopen weken heb gevoerd dat er meer bekenden hier meelezen dan ik dacht. En dat zowel bekenden als onbekenden het leuk vinden om hier met mij – en manlief – mee te lezen en leven. Ik wens iedereen daarom via deze weg alvast hele fijne feestdagen toe! Tot 16 april zal ik nog elke maand een blog delen. Daarna waarschijnlijk elke 3 maanden.

Vind je het leuk om mijn verhalen over Curaçao te lezen en vind je het fijn dat er geen vervelende pop-ups of advertenties op mijn website staan? Ik zou het supertof vinden als je de eerstvolgende keer dat je iets bij Bol.com wilt bestellen gebruik maakt van één van de affiliatelinkjes op mijn website. Zoals deze. Je kunt zo’n linkje ook altijd snel terugvinden in het menu onder het kopje ‘Bol.com’ en via www.worstenbroodenwijn.nl/bol. Het is een iniminie bijdrage aan de hostingkosten (€ 334,- per jaar) en tijd die ik in mijn blog steek maar kost jou niets extra’s. Masha danki! Of zoals we in Brabant zouden zeggen ‘da ge bedankt zijt da witte’