
Het is 15 januari 2023 als ik dit stukje typ. Morgen is het precies 9 maanden geleden dat we uit het vliegtuig stapten en begonnen aan ons emigratie-avontuur. Meestal typ ik al gedurende de maand stukjes tekst voor mijn Curacao-verslag, maar deze maand wist ik niet waar ik moest beginnen. Het wonen op Curaçao gaat nu eenmaal met ups en downs. Waar ik inmiddels toch wel had gehoopt dat het vooral ups zouden zijn. Soms weet ik niet of ik nou moet lachen of huilen. Vorige week was in ieder geval het laatste het geval. Een uur lang heb ik flink staan brullen omdat het gewoon allemaal even teveel was.
De downs van wonen op Curaçao
Met stip op 1 qua stressfactor: de muggen. Ik weet inmiddels dat het een extreem jaar is geweest qua regen op het eiland. Locals en andere expats die er al langer wonen bevestigen dat de hoeveelheid regen niet normaal is. En dat er daardoor nu al zo lang zoveel muggen zijn. Maar ja, daar heb ik natuurlijk niets aan. Ik kan alleen maar hopen dat het beter wordt. Soms ga ik uit pure ellende onder de klamboe op bed zitten. Omdat dat de enige manier is om even te ontspannen zonder om me heen te meppen.
Naast de muggen zijn er ook nog mini-steekvliegjes die net zulke grote bulten veroorzaken. En op het strand zijn er zandvlooien. Oftewel: ik heb altijd jeuk. Ik spray me ook al véél te lang in met DEET en mijn huid is er helemaal van overstuur van. Ik word soms zelfs midden in de nacht wakker van de jeuk en krab alles kapot.
En net toen ik dacht alle ellende in het appartement achter de rug te hebben, ben ik er achter gekomen dat we termieten in het dak hebben. Ik heb nog even overwogen om het niet te melden maar als mede-huiseigenaar kon ik dat toch niet over mijn hart verkrijgen. Ik weet echter al wie er weer thuis kan blijven om die ellende te laten verhelpen. Niet de verhuurder. En ook niet manlief. Als expatvrouw op Curaçao is het schijnbaar het lot om ‘huisarrest’ te hebben en daar lijkt maar geen eind aan te komen…
Op maandag de termieten, op dinsdag helemaal lekgestoken door steekvliegjes tijdens mijn ochtendwandeling en verschillende slechte nachten (door het ‘wel airco aan, geen airco aan spelletje’ wat we elke nacht spelen). En afgelopen woensdag was daar de welbekende druppel. Werklui trokken de stekker van onze router eruit en gebruikten zonder toestemming (lees: jatten) onze stroom om ons oude appartement op te knappen waar geen stroom was. Door de plotselinge onderbreking is onze router kapot gegaan en had ik helemaal geen internet meer. En dan kan ik dus letterlijk helemaal niets. Ik kon zelfs niet naar de internetprovider bellen omdat ik geen data heb op mijn telefoon en dus het nummer niet op kon zoeken. Manlief trof bij thuiskomst een vrouw aan die zwaar overstuur was en het even niet meer zag zitten.

De ups van wonen op Curaçao
Die zijn er gelukkig ook genoeg!
Op het strand pizza eten en een bucket bier bestellen in januari. Hoe heerlijk is dat?
Doordeweeks nog even een uurtje naar het strand als manlief op tijd thuis is.
Cocktails drinken in het zwembad.
De vele fantastische restaurants en koffietentjes die ik elke week nog steeds ontdek. (De restaurants ga ik weer bijhouden in mijn up-to-date restaurantlijstje)
Weinig tot geen sociale verplichtingen
Mijn dagelijkse ochtendrondje
Johnny Cakes van Ninie’s
Elke dag = BBQ dag!


En verder?
Na een uurtje brullen, nog een tijdje nasnikken en een dagje balen van al het extra gedoe is de rust weer teruggekeerd in huize Worstenbrood & Wijn. Wonder boven wonder kwam er binnen 24 uur een FLOW monteur die meteen een nieuwe router heeft geïnstalleerd. Dat is voor Curaçaose begrippen echt héél snel 😉 Daarnaast heeft manlief een cijferslotje op het kastje waar de routers hangen gezet. Nu kunnen alleen onze directe buren er nog bij die daar ook daadwerkelijk iets te zoeken hebben. En niet onbelangrijk; zelf betalen voor hun stroom.
De feestdagen op het eiland liepen wat anders dan gepland. Manlief was behoorlijk verkouden en absoluut niet fit. Toch hebben we wel de BBQ aangestoken op kerstavond voor een fantastisch broodje buikspek van de BGE. Op 1e Kerstdag was zijn loopneus iets minder en schoven we aan bij de Canadese buurtjes met nog een andere buurvrouw en hun visite. Dat was onverwachts (met relatief onbekenden) heel gezellig en geslaagd. Verder hadden we eigenlijk nog naar het strand willen gaan maar het was ontzettend slecht weer. We hebben op Kerstavond maar liefst 3x een tropische bui gehad en stonden met z’n tweeën de schuifdeur tegen te houden omdat de regen er onder door kwam. Zo ziet Kerst op een tropisch eiland er dus uit 😉
Met Oud & Nieuw was manlief nog steeds niet helemaal opgeknapt en zijn we alleen om 19.00u (toen in NL het nieuwe jaar begon) even naar het strand geweest om naar het vuurwerk te kijken. Toen om 24.00u ook in Curaçao het nieuwe jaar begon stonden we op ons balkon naar de rest van het vuurwerk op het eiland te kijken. En op Nieuwjaarsdag hebben we beide oudejaarsconferences teruggekeken. Waarbij ik voor die van Guido Weijers alleen maar kan zeggen; hallelujah.
Inmiddels genieten we sinds gisteren van een weekje vakantie samen. En die vieren we in eigen land. Wat uiteraard geen straf is en waar genoeg te zien en te beleven valt. Er staan nog een wandeling door Scharloo en verschillende musea op de planning. En we hebben zelfs een nachtje weg geboekt in Willemstad op mijn (41e!) verjaardag.
Plannen voor 2023
Yes er zijn plannen voor 2023! Niet teveel hoor 😉 Maar hele dagen chillen op de Antillen is gewoon niet de aard van dit beestje. Op dinsdag en donderdag ben ik daarom aan de slag met de Engelse vertaling van mijn bitterballenboek. En omdat dat geen 1:1 vertaling wordt moeten er een paar nieuwe smaken ontwikkeld worden. Ik ben dus weer aan het bitterballen rollen!
Verder staat er op de planning om vaker vis te eten. Dat zou toch niet zo moeilijk moeten zijn als je op een eiland woont zou je zeggen. Maar als ik dat niet plan dan maak ik op de een of andere manier toch vaker gerechten met vlees of kip. De afgelopen 2 weken is dat voornemen in ieder geval al gelukt. De recepten daarvan ga ik ongetwijfeld nog delen. ‘Vaker bloggen’ staat echter niet op mijn 2023-planning, dus het kan nog wel even duren.
Ik ga een wekelijks koffiemomentje inplannen. Soms vergeet ik dat gewoon. Terwijl ik echt heel blij word van een goede cappuccino. Eerst ging ik daarvoor vaak naar Café Barista wat in een winkelcentrum vlakbij zit. Maar daar zijn een aantal dingen veranderd (prijs flink omhoog en in een wegwerpbeker ipv in een grote mok) dus ik ga weer op pad naar andere koffietentjes.
Ook de vakanties voor dit jaar zijn zo goed als rond en die zijn lekker overzichtelijk; we blijven namelijk binnen het Nederlands Koninkrijk. Nu dus een weekje vakantie op Curacao. Naar St. Maarten, Saba & St. Eustacius in maart. In de zomer naar Aruba en aan het eind van het jaar naar Bonaire. Al sluit ik niet uit dat er nog een weekendje New York wordt geboekt. Maar die kans is wat mij betreft altijd aanwezig.
En last but not least; minder tijd op social media doorbrengen. Nou vind ik het echt vele malen lastiger om daar een goede balans in te vinden dan om helemaal offline te zijn. Maar ik ga toch weer een poging wagen. Als je me dus soms even ‘kwijt’ bent op Instagram dan kan dat kloppen.

Vind je het leuk om mijn verhalen over Curaçao te lezen en vind je het fijn dat er geen vervelende pop-ups of advertenties op mijn website staan? Ik zou het supertof vinden als je de eerstvolgende keer dat je iets bij Bol.com wilt bestellen gebruik maakt van één van de affiliatelinkjes op mijn website. Zoals deze. Je kunt zo’n linkje ook altijd snel terugvinden in het menu onder het kopje ‘Bol.com’ en via www.worstenbroodenwijn.nl/bol. Het is een iniminie bijdrage aan de hostingkosten (€ 334,- per jaar) en tijd die ik in mijn blog steek maar kost jou niets extra’s. Masha danki! Of zoals we in Brabant zouden zeggen ‘da ge bedankt zijt da witte’
Ik had je al gemist. Dacht al dat je een rust pauze had, maar dus ook een kapotte router. 🥴 (dankzij anderen). Weer een mooie blog om te lezen, ook al is het voor jou vast dubbel om mee te maken. Je plannen voor het nieuwe jaar zijn goed! Alleen jammer voor ons dat je iets minder online gaat zijn.
Ha ha beide inderdaad 😉