Camino Portugues dag 1: Tilburg – Porto

Het voelt nog een beetje onwerkelijk maar ik ben weer onderweg naar Santiago de Compostella 😁 Dit keer voelt het trouwens wel heel anders dan toen ik voor mijn eerste pelgrimstocht vertrok. Sowieso een stuk relaxter. Al voelde ik me allesbehalve relaxed de dag voor vertrek maar dat is meer een combinatie van al het geregel rondom onze emigratie naar Curaçao, de gezellige maar ook drukke weken vol sociale afspraken die achter me liggen en een last-minute blaasontsteking…

Over de voorbereiding voor de Camino Portugues en het wandelen zelf heb ik helemaal geen stess. Ook niet over het in mijn eentje gaan wandelen. Het spannendste onderdeel van alleen reizen vind ik alleen in een vliegtuig stappen. Ik heb ook niet heel veel trainingskilometers gemaakt met mijn bepakte rugzak dit keer. Maar ik weet dat dat goed gaat komen. Na een paar dagen is je lichaam gewend aan het gewicht op je schouders en gaat het steeds soepeler. Maar dat weet ik nu, na het wandelen van de Camino Frances en het Pieterpad. Die laatste lange afstandswandeling was nogal een spontaan idee en toen is het zonder al teveel trainen ook helemaal goed gekomen.

Waarom de Camino Portugues?

Ik heb al tijdens mijn tocht op de Camino Frances in september 2017 besloten dat ik nog eens terug wilde. In eerste instantie om het stuk te wandelen wat ik destijds door een blessure met de taxi heb gedaan. Maar ook om dat heerlijke vrije gevoel nog eens te ervaren. Het is zo ontzettend fijn om elke dag buiten te zijn en niet veel meer zorgen te hebben dan op tijd eten, drinken en een slaapplaats te vinden. En die zijn er op de verschillende routes naar Santiago de Compostella genoeg.

Toen ik enkele weken geleden nog zat te twijfelen over terug naar de Camino Frances of een nieuw avontuur op de Camino Portugues koos ik uiteindelijk voor de meest praktische optie. Om ergens halverwege terug op de Camino Frances te komen in bijvoorbeeld Burgos of Leon moest ik sowieso eerst naar Madrid. Vanaf Santiago gaan in het laagseizoen géén directe vluchten naar Nederland en ik had al bedacht dan met de bus naar Porto te gaan en vanaf daar terug te vliegen. Een retourtje Porto bleek veel makkelijker.

Maar ik was ook een beetje bang dat ik de mooie herinneringen aan mijn eerste pelgrimstocht zou gaan vergelijken. En alhoewel ik nog steeds graag een keer terug wil naar de Franse route was voor nu een route van een kleine 2 weken veel praktischer.

De kustroute of de centrale route op de Camino Portugues?

Uuuhhm tja, ik weet dus zelfs op de dag van vertrek nog niet of ik de Camino Coastal (langs de kust) of de Camino Central (de originele route door het binnenland) ga wandelen. Wat ik wel weet is dat ik in ieder geval de eerste etappe om Porto uit te komen een derde alternatief volg: de zogenaamde Sendo Litoral. Deze volgt meteen vanaf het centrum van Porto de kust terwijl beide andere routes eerst kilometers lang door industrieel gebied gaan. Er zijn veel pelgrims die om dat stukje te ontwijken de metro pakken naar Vilhar de Pinheiro. Maar ik vind het veel meer bijzonder om vanaf de Kathedraal te starten en niet vanaf een metrostation ergens buiten de stad.

Na de eerste etappe kan ik dan alsnog de keus maken welke route ik ga volgen. Ik weet dat er geen goed of fout is tussen beide opties en dat verschillende pelgrims een andere voorkeur uit zullen spreken. Vooralsnog neig ik naar de centrale route, met name omdat ik verwacht dat er begin maart nogal een flinke wind kan waaien aan de kust. Maar we zullen zien waar de pijlen, de wind of mijn routeboekje me zullen brengen.

Aankomst in Porto

Ik vloog vanuit Eindhoven met Ryanair naar Porto. Lekker praktisch dus vanuit het Brabantse en stukken rustiger dan Schiphol. Vanaf het vliegveld van Porto gaat de paarse metrolijn richting het centrum (station Trinidade). Een enkeltje (niet een dagkaart) met de metro naar zone4 haal je eenvoudig uit een kaartautomaat en kost € 2,60. Je kunt gewoon met pin betalen. Kom je er niet aan uit? Er staan Engelssprekende medewerkers met gele hesjes om je te helpen.

Het plan was om op station Trinidade van lijn te wisselen (de gele) naar station Sao Bento die voor de kathedraal stopt. Maar die reed niet – ik denk door een renovatie- waardoor ik de rest te voet moest afleggen. Na ongeveer 10 minuten stond ik alsnog voor de kathedraal en kon ik meteen mijn zogenaamde pelgrimspaspoort kopen. Zelf heb ik daar niet zoveel mee maar je hebt hem nu eenmaal nodig om in albergues te mogen overnachten. Ik ga dus weer stempels verzamelen.

Overnachten en eten in Porto

De eerste avond in Porto koos ik ervoor om rustig en zonder prikkels van anderen te beginnen in een klein appartementje. Dat – niet geheel toevallig – vlakbij Café Santiago zit. Zij staan bekend om de lokale specialiteit van Porto: de Francesinha. Een soort van monstertosti met heel veel laagjes vlees afgetopt met een gebakken ei, gesmolten kaas én de Francesinha-saus met bier en tomaat.

Het klonk mij als muziek in de oren en ik kan hem absoluut aanraden voor als je flinke trek hebt. Al zijn er uiteraard nog oneindig veel andere fijne opties om uit eten te gaan in Porto. Die ga ik echter over 2 weken met manlief ontdekken.

Dat was een veel langer verhaal over de 1e dag dan ik van plan was. Ik ga proberen van elke dag een blog bij te houden maar mezelf kennende is het nog maar de vraag of dat lukt.

Kosten 1e dag: € 58 (overnachting €40, metro €3, Francesinha en fris €15)