
Ik wilde beginnen met de zin dat ik geen oog dicht heb gedaan in de albergue maar dat klopt niet helemaal. Mijn ogen waren wel dicht maar de slaap wilde maar niet komen. Geen idee waarom niet want ik was moe zat na de eerste dag en niemand op de slaapzaal snurkte.
De spierpijn is inmiddels enorm. Ik heb de eerste dag flink doorgestapt tegen de harde wind in en te weinig rust genomen ondanks mijn goede voornemen om dat wel te doen. Inmiddels heeft ook blaar 2 zich gemeld. Beide op mijn kleine tenen. Je vraagt je af of ze wel zo klein zijn dat daar steeds blaren op komen 😉

Laatste stukje kust
De eerste 10 kilometer vandaag heb ik nog heerlijk langs de kust gewandeld zonder al te harde wind. Het geluid van de golven blijft fantastisch maar ik had mijn keus om richting de centrale route af te buigen al gemaakt. Een beslissing waar ik misschien nog wel spijt van krijg blijkt nu.
De route vanaf Vila do Condo naar Arcos staat om te beginnen niet echt super gemarkeerd. Daarnaast was het onverwacht flink klimmen naar het ergste was dat het vooral veel gevaarlijke stukken waren waarbij je op dezelfde doorgaande weg loopt als de auto’s. En de Portugezen houden er zeg maar een typisch Zuid Europese rijstijl op na. Met andere woorden: ze rijden als een stelletje malloten. In de berm springen is ook geen optie want je loopt vaak langs een muur.

De Camino Portugues Central
In Arcos sloot ik weer aan op de route en vanaf daar waren er gelukkig meer gele pijlen die me de weg wijzen naar Santiago. Wat super fijn is want als ik steeds op mijn telefoon via Google maps moet kijken of ik nog de juiste richting op loop had ik net zo goed willekeurig ergens anders kunnen gaan wandelen. Ik vind het echt super irritant om te twijfelen aan de route. Je hoofd leegmaken als je steeds weer op je telefoon moet kijken schiet niet op.
Ik begin een beetje te vermoeden dat de rest van de centrale route niet veel beter gaat zijn qua wegen om op te wandelen. Die ‘oude Romeinse wegen’ waar ik over las liggen er nog steeds maar in plaats van paard en wagen scheuren daar nu Portugezen met wat meer PK’s op voorbij. Heel eerlijk, ik word daar niet blij van. Ondanks het prachtige weer van vandaag denk ik er zelfs al over om de bus naar Santiago te nemen en alsnog een stuk van de Camino Frances opnieuw te wandelen.

Aankomst in Sao Pedro de Rates
Ik was er behoorlijk klaar mee tegen de tijd dat ik in Sao Pedro de Rates aankwam. De albergue was nog dicht om 13.45u maar aan de overkant zat een spiksplinternieuwe koffiebar waar ze hartstikke blij waren om me te zien. Of überhaupt een klant denk ik.
Ook de hartelijkheid van de Nederlandse hospitalera van de albergue maakte veel goed. Net als de warme douche en het feit dat ik mijn was kon doen en in de droger laten drogen. We zullen zien wat deze camino me nog gaat brengen. Ik ben niet iemand die snel opgeeft maar om me de komende twee weken van mijn sokken te laten rijden zie ik ook niet zitten. Veilig naar Curaçao vertrekken half april is meer waard dan het perse uitlopen van deze route.

Praktische zaken
Kosten dag 3: € 28,- (Koffie en pastel €1,80, broodje en cola €4, albergue €13, koffie 1,20, hamburger en biertje € 8)
Dingen waarvan nu blijkt dat ik ze vergeten ben: koordje van mijn zonnebril en wattenstaafjes.

Ilona blijf met plezier lopen!! Neem de juiste beslissing hierover!!
Piep he meid.. dat klinkt niet leuk zeg! Hoop vandaag wat betere wegen voor jou.. en die blaren.. heb je compeed bij je? helpt toch een beetje.
knuf
Volg je hart, want dat klopt! Veel wijsheid en plezier toegewenst, ik loop met je mee💋🥾