Camino Portugues dag 4: Sao Pedro de Rates – Barcelos (17 km)

De eerste nacht in een albergue was te koud en de tweede nacht te warm. Mijn kamergenoot had namelijk ontdekt dat er een kleine verwarming in de kamer stond. Dus na een nacht met thermo-ondergoed in mijn slaapzak én onder een deken werd ik nu zwetend wakker.

Ik boekte voor vanavond weer een kamer voor mezelf en daar kan ik me toch een partijtje van genieten. Een opgemaakt bed, schone handdoeken, een badkamer voor mezelf en gewoon al mijn spullen ongegeneerd overal weg kunnen leggen. Om een indruk te geven, dit is hoe het er in een albergue (pelgrimsherberg) aan toegaat:

Overnachten in een albergue

Je checkt in en betaalt een zogenaamde ‘donativo’, een gift, voor je overnachting. Dan krijg je meestal een pakketje met een wegwerp dekbedovertrek en kussensloop of je betaalt er extra voor. Om bedbugs – de plaag van de Camino- te voorkomen hebben de meeste albergues de matrassen en kussens met plastic hoezen bedekt. En dat ligt niet echt lekker. Verder ligt er vaak alleen een dikke deken. Je slaapt op een slaapzaal met gemiddeld zo’n 8 a 10 bedden, soms stapelbedden. Wandelschoenen moeten buiten de kamer blijven en aangezien ik alleen teenslippers bij heb heb ik dus vanaf het moment dat ik mijn wandelschoenen uittrek en de zon weg is ijskoude voeten. Note to self: gewone slippers meenemen waar je ook met sokken in kunt lopen.

Douches en toiletten zitten meestal ergens aan de andere kant van de albergue. Het is dus goed nadenken over wat je daar allemaal mee naartoe sjouwt. Was ik mijn haren? Haarborstel niet vergeten. Trek ik schone kleren aan? Die meteen meenemen. Handdoek (ik heb een dunne hamamdoek) en toiletspullen moeten ook mee. En dan sta je jezelf dus in een klein douchehokje in allerlei bochten te wringen om alles droog te houden, wat uiteraard niet lukt want er valt altijd wel iets op de grond. Om je vervolgens weer terug in je kleding te hannesen en er achter te komen dat je je schone onderbroek vergeten bent LOL.

Dat soort ongemakken horen er wat mij betreft ook een beetje bij maar je snapt mijn jubelstemming bij het betreden van een eigen hotelkamer 😉

De route van vandaag

Tja wat zal ik er eens van zeggen. Hij stond in ieder geval erg goed aangegeven: gele pijlen, bordjes met Jakobsschelpen en zelfs afstandbordjes tot Santiago waren er in overvloed. Twijfelen over of ik wel goed liep en steeds checken op Google maps was dus niet nodig en dat was erg fijn. Het heeft denk ik een half uur geregend, niet fijn maar ook geen drama.

Wel moest ik nog steeds veel op en langs de doorgaande weg wandelen. De Portugese wannabe F1 coureurs sliepen denk ik eerst hun roes uit maar ook vandaag vond ik het op verschillende stukken niet fijn om te lopen. De vraag is natuurlijk: ga ik nog een paar dagen doorwandelen om er achter te komen of het beter wordt?

Terug naar de Camino Portugues Costal?

Het antwoord is dat ik nog steeds twijfel. Maar ik ben deze kant op gekomen om de Camino Portugues te lopen en niet de Frances. Dus ik denk er nu over om morgen de bus terug te pakken richting de kust en die route te vervolgen. Liever flinke wind op kop dan van mijn sokken af worden gereden. Mocht hij echt heel slecht gemarkeerd zijn of als ik daar ook afhankelijk ben van de genade van langsscheurende automobilisten dan neem ik de bus naar Santiago en loop van daaruit naar Finisterre.

Maar het is morgen zondag en voor zover ik dat online kan zien rijden er dan bijna geen bussen. We zullen zien wat het gaat worden want er wordt vanaf maandag ook een hele week regen voorspeld. Ik hoorde van de hospitalera in de laatste albergue dat het normaal gesproken veel regent in januari en februari maar dat die vrij droog en zonnig waren. Zou die regen nu alsnog in maart komen?

Overige praktische zaken

Was toch wel handig geweest om bij te hebben: klein hoofdlampje voor het ’s nachts navigeren naar het toilet zonder je nek te breken over afstapjes

Kosten: € 69,- (Koffie met cake € 3, lunch € 20, hotelkamer € 38, boodschappen € 6, koffie met pastel de nata € 2)