
Ik heb mezelf een hele tijd geleden voorgenomen geen stukjes meer te schrijven over mijn (foodie)reizen of korte foodietripjes. Omdat ik daar veel te perfectionistisch voor ben. En het me daardoor teveel tijd kost… Maar als ik ergens enthousiast over ben kan ik het ook gewoon niet laten. Dat MOET ik dan gewoon delen. Herstel, dat WIL ik dan gewoon heel graag delen. En ik ben echt laaiend enthousiast over Istrië; het schiereiland in het noord-westen van Kroatië. Istrië blijkt namelijk een waar culinair walhalla voor foodies. Nog specifieker gezegd; het blijkt het truffelwalhalla van de wereld!
Het feit dat Istrië onze eerste echte vakantie is sinds de corona-ellende begon zal ongetwijfeld meespelen in mijn positieve beleving daarvan. Al is het ook hier nog niet terug naar ‘normaal’. Tijdens ons verblijf daar – mei 2021 – mogen de restaurants weliswaar hun terrassen open hebben, maar dat zijn nog niet allemaal. Niet zo gek ook want sommige restaurants hebben geen (groot) terras en er zijn gewoon nog te weinig toeristen.
Istrië – de truffelhemel op aarde
Maar terug naar waar ik nou eigenlijk zo enthousiast over was. Truffels dus! OMG, je moet er bijna moeite voor doen om hier een dag geen truffels eten. Verse truffels dus. Maar ook ontelbare andere truffelproducten: truffelkaas, truffelworst, truffelchips, truffelhoning, truffelolie, truffeltapenade. FAN-TAS-TISCH!
Het hoogtepunt in dit truffelparadijs was voor mij de lunch bij restaurant Zigante in Livade. Ze hebben een tasting menu van 6-gangen met bijpassende wijnen (die ze trouwens ook zelf maken, net als olijfolie), maar manlief en ik gingen voor 3 gangen van de kaart. Plus de olijfolieproeverij. Vooraf pasta, met een lading verse truffel. Als hoofdgerecht het meest malse stukje runderwang dat je je maar kunt voorstellen, uiteraard ook met een hele lading verse truffel. En als dessert koos ik truffelijs. Dat gerecht is trouwens alleen voor de echte die-hard truffelfan. Voor manlief was dat iets teveel van het goede en zijn cheesecake was dan ook truffelvrij 😉
In het winkeltje naast het restaurant zijn alle producten van de familie Zigante te koop. Wij namen nog wat fijne flessen wijn mee. O.a. die met de lokale Teran druif. Nog een leuk feitje over dit restaurant/imperium; eigenaar Giancarlo Zigante vond in 1999 de grootste truffel ooit en kwam daarmee in het Guiness World Book of Records: 1,3 kilo.
Een paar dagen later lunchten we in buurstadje Motovun. Een prachtig plaatsje op een berg (je zult altijd een stukje moeten lopen want je komt met de auto de stad niet in) waar Anthony Bourdain ooit aanschoof bij een bekend restaurant: Konoba Mondo. Een prijsklasse lager dan restaurant Zigante (Koboba betekent zoiets als: bistro) maar ook zeker de moeite waard. Hier bestelde ik kabeljauwpate met truffel (duhuh) en boterzachte gnocchi met garnalen en – hoe verrassend – truffel.
Of dat dan heel erg prijzig is? Dat valt wel mee. Voor de chique lunch bij Zigante betaalden we voor 3-gangen met 1 glas wijn en 1 fles water € 132,-. Voor de 2- gangen lunch bij Kobona Mondo waren we € 61,- kwijt. Ook met 1 glas wijn (voor mij uiteraard ;)) en 1 fles water.

Nog meer culinair Istrië voor foodies
Geen fan van truffels? No worries. Istrië heeft nog veel meer culinairs te bieden voor foodies. In deze gastronomische regio struikel je werkelijk over de winkeltjes en kleine stalletjes met allerlei lekkers. De bekendste producten zijn naast truffels: wijn, olijfolie, honing, kaas, gedroogde ham en veel sterke aperitief- en digestiefdrankjes (rakija & brandy).
Klinkt dit je bekend in de oren? Dat kan kloppen. Niet alleen lijkt de keuken van Istrië veel op die van buurland Italië, zelfs het landschap en de huizen hebben iets Italiaans. Je rijdt hier zo urenlang op kleine landweggetjes met kilometers aan wijn- en olijfgaarden.
Ook de restaurants en de opbouw van het menu is op Italiaanse leest geschoeid. Met koude voorgerechten (zoals carpaccio, vleeswaren of kaas), warme voorgerechten (ook hier vaak pasta of risotto), gevolgd door een hoofdgerecht van vlees of vis (vooral veel verse vis en zeevruchten!) en het dessert.
Ik heb geen specifieke wijn- of olijfhuizen die ik je kan aanraden, gewoon door het feit dat we die niet bezocht hebben. Op één wijnhuis na: Meneghetti. Wij reden er alleen naartoe om wat flesjes wijn te kopen maar man, man, man wat had ik daar graag willen eten en overnachten. Dat past helaas niet binnen ons huidige reisbudget. Kamers beginnen bij € 268,- per nacht. Zodra je het landgoed op rijdt waan je je in een oase van rust en wijn. Werkelijk een schitterende locatie. Je kunt er ook verschillende wijnproeverijen bestellen, maar zorg dan dat je een BOB bij hebt als je er niet overnacht.

Wilde asperges in het voorjaar
Volgens onze oorspronkelijke reisplanning (van ‘vroeger’ toen niet alleen geluk nog heel gewoon was maar ook het maken van reisplannen…) zouden manlief en ik ongeveer eind april, begin mei weer in Nederland zijn geweest. Precies op tijd voor de moestuin en het aspergeseizoen. En dan bedoel ik natuurlijk de witte asperges. Van de koude grond. Liefst uit Brabant of Limburg.
Ik vertrok dan ook met een beetje pijn in mijn hart op het moment dat het door mij zo geliefde bordje ‘asperges te koop’- waar ik een heel jaar lang naar uitkijk – weer in de straat verscheen. Tot ik las dat we nog net in het seizoen voor wilde asperges op Istrië zouden zijn. Je komt ze echter niet zomaar tegen. Soms zie je mensen langs de kant van de weg met een bosje asperges lopen die ze net geplukt hebben. Maar in de supermarkt zul je niet zien liggen. Ik sprong dan ook zowat een gat in de lucht toen ik ze op de markt in Pula kon kopen!
Ze zijn eigenlijk niet te vergelijken met ‘onze’ asperges. Behalve dan dat je urine er hetzelfde van gaat ruiken 😉 Ze zijn veel dunner, groen dus en zo klaar. Een kwestie van even grillen, bakken of meekoken. Bij het ontbreken van een grillpan in ons appartement bakten we ze in de pan met wat pancetta. Daaroverheen geraspte Parmezaanse kaas en olijfolie. De beste combinatie is echter die met ei en truffel.

Andere foodblogs over Istrië
Als ik ergens ben zoek ik (soms iets te lang) naar informatie online. Wat zijn de lokale specialiteiten? Waar kan ik die het beste proeven? Welk restaurant mag ik eigenlijk niet missen? En wat zijn leuke plaatsen om te bezoeken? Omdat deze blogpost verre van compleet is deel ik graag een paar andere (Engelstalige) blogs met je die ik erg inspirerend en fijn vond om te lezen. Zoek je meer informatie over Istrie voor foodies? Check dan ook zeker deze blogs:
The Nomad Life is een (prachtig vormgegeven) Nederlandstalige blog van Romana. Niet alleen over Istrie maar ook voor de rest van Kroatië vindt je er fijne tips en bourgondische adressen.
Op de Belgische Reisroutes site staat een uitgebreid artikel over typisch Kroatische gerechten die de moeite waard zijn om naar op zoek te gaan als je in Kroatië bent. En ook een hoop andere tips en bezienswaardigheden in Kroatië om alles uit je vakantie naar dit prachtige land te halen.
Istrian Food Experiences Not To Be Missed – van de blog Chasing the donkey. Een reisblog over Kroatië en andere balkanlanden.
Gourmet Food in Istria you just have to eat (and where to find it) – van de blog Adventurous Miriam. Een reisblog van de Deense Miriam.
Tasting Istrian Food – Istria Gourmet Food Experiences for Foodies – van de blog Chasing Lenscapes. Een reisblog van twee Israëlische zussen.
Ik ben ook al jaren fan van de Lonely Planet reisboeken; zij hebben altijd een uitgebreid hoofdstuk over het lokale eten en drinken. De Lonely Planet Croatia is er zowel fysiek als digitaal (tip: ook te lezen via Kobo Plus).
Disclaimer: alle genoemde restaurants, hotels en producten zijn door mijzelf betaald en niet gesponsord. Ik kies er bewust voor om mijn blog reclamevrij te houden en onafhankelijk te zijn. De link naar Bol.com is een affiliatelink.
Nooit geweten dat de Kroatische keuken Italiaanse invloeden heeft. Fijne tijd daar!
Het is eigenlijk best logisch als je kijkt naar de ligging maar ik wist het eerlijk gezegd ook niet. En dankjewel 😁