Achter de schermen: onze sabbatical in coronatijd + plan B, C en D

” Wat gaan jullie dan doen?” of “Waar gaan jullie naartoe?”. Dit zijn zo ongeveer de meestgestelde vragen de afgelopen weken over onze sabbatical. Samen met de vraag ” Kunnen we jullie ergens online volgen?” Maar ik weet het gewoon niet. We kunnen er helemaal niets zinnigs over zeggen en zolang het coronavirus rondwaart over de wereld zal dat ook zo blijven. Op de volgvraag na dan. Maar zelfs daar heb ik nog niet echt over beslist. Bij vorige reizen hield ik namelijk een blog bij op waarbenjij.nu. Het leuke daarvan vonden we dat volgers er reacties konden achterlaten voor ons en dat we er bij thuiskomst een album van konden laten printen. Daar lees ik nog steeds ontzettend graag in terug. Maar waarbenjij.nu is inmiddels verouderd en het lukt niet om ons wachtwoord te resetten. Daarnaast heb ik altijd een beetje moeite om over te stappen naar iets nieuws.

Veel van mijn volgers tipten me polarsteps.com. Daar heb ik inmiddels een account aangemaakt maar nog steeds ben ik niet overtuigd. Het grootste nadeel van die site is namelijk dat je er alleen via een app op kunt bloggen. Met andere woorden; dan zit ik dus hele verhalen te typen op mijn telefoon. Ik neem juist om die reden een kleine Chromebook mee op reis.

Nou ja… als we dus uberhaupt op reis gaan. Toen wij in 2012 terugkwamen van 8 maanden backpacken door Zuid- en Midden Amerika zijn we meteen verder gaan sparen voor een nieuwe wereldreis. Dat liep uiteindelijk allemaal anders. We kochten ons huidige huis en gebruikten een deel van het spaargeld om de restschuld op ons vorige huis te betalen. En ik kwam in 2016 thuis te zitten met burn-out verschijnselen en nam een jaar later 5 maanden onbetaald verlof op om naar Santiago de Compostella te wandelen. Naast dat we altijd geld hebben gespaard om te reizen maakten wij ook nog gebruik van de zogenaamde levensloopregeling. Hiermee spaar je geld van je brutosalaris dat je kunt gebruiken om uit te laten betalen als salaris – en er dan pas belasting over betaalt – tijdens het opnemen van onbetaald verlof. Ofwel levensloopverlof. Ik heb daar dus in mijn eentje al 5 maanden van opgenomen. Die levensloopregeling is nog maar bij weinig mensen bekend want in 2012 is besloten dat hij in 2022 afloopt. Je voelt hem al aankomen…

Manlief en ik hebben tot het laatste moment gewacht met het opnemen van dat levenslooptegoed. Daarom heeft het voor ons geen zin om onze geplande sabbatical te verzetten naar volgend jaar of misschien nog wel een jaar later. Die regeling loopt gewoon af. Zelfs met corona is daar door de overheid geen uitzondering op gemaakt. Het alternatief is het gespaarde bedrag te laten uitbetalen maar dat is voor ons geen optie. We hebben al die tijd gespaard met het idee van een wereldreis en zelfs al gaat die niet door dan willen we niet een bak geld, waarvan we ook nog eens bijna de helft naar de belastingdienst kunnen brengen.

Plan A

Het oorspronkelijke plan waar we 8 jaar voor gespaard hebben was om eind september te vertrekken naar Centraal – en Zuid Oost Azië om pas in april weer terug te komen. Precies voor het moestuinseizoen weer begint. We hebben er ook bewust voor gekozen om in onze wintertijd te gaan omdat de moestuin dan prima braak kan liggen en het in Azië juist erg lekker weer is. Laten we dit plan A noemen. In plan A stonden de volgende landen op onze reisplanning:

  • Armenië
  • Azerbeidzjan
  • Iran (in het noorden waar we nog niet geweest zijn)
  • Kazachstan
  • Oezbekistan
  • Tadzjikistan
  • Kirgistan
  • India (een van mijn favoriete wereldkeukens!)
  • Myanmar
  • Thailand (terug naar de heerlijke curry’s en voetmassages :))
  • Maleisië
  • Singapore
  • Indonesie
  • Australie (heel kort om vrienden te bezoeken)

In totaal 7 maanden reizen. Waarbij we maar kort door de eerste 7 landen zouden trekken omdat die in verhouding heel duur zijn.

Maar goed. Dat was dus voor dat enorme ***virus de wereld op zijn kop zette. In maart dachten we nog dat het tegen de tijd dat we zouden gaan wel weer normaal zou zijn. Al vrij snel moesten we onze plannen bij gaan stellen. Want ook al hebben wij zelf geen enkele angst om ziek te worden het ligt er wel een beetje aan in welk land dat is. Zelfs zonder corona lijkt het me al geen pretje om in India in een ziekenhuis te belanden maar met paniek in de tent schiet dat helemaal niet op.

Naast dat we ons verlof een maand later in hebben laten gaan heb ik er ook nog 2 maanden extra onbetaald verlof aan geplakt. We hebben dus in totaal 3 maanden ‘speling’ en zouden in theorie nog steeds 7 maanden kunnen reizen. Zelfs met die extra speling zien we het echter niet gebeuren dat we de landen uit plan A kunnen bezoeken. Over naar plan B dus.

Plan B en verder…

Dat was het plan om een andere reis die al jaren op onze reisplanning staat te gaan maken; Hawai + eilanden uit de Pacific + Nieuw Zeeland. Allemaal hartstikke Westers en voor ons gevoel dus relatief ‘veilig’. Die eilanden hebben we er al snel uitgehaald. Want stel nou dat je daar vast komt te zitten, dan kun je echt letterlijk geen kant op. Maar de vluchten naar San Francisco en Hawai hebben we enkele maanden geleden al wel geboekt. Daar is het dan ook bij gebleven. Op dit moment hebben we geen enkel idee of die vluchten door gaan en of we überhaupt Amerika in mogen. Doorvliegen naar Nieuw Zeeland lijkt helemaal niet te gaan lukken dit jaar. Het is zelfs nog maar de vraag of dat land hun grenzen volgend jaar tijdens ons verlof nog open gooit….We kunnen dan ook niets anders doen dan afwachten hoe de situatie zich ontwikkelt. Tot het moment dat er duidelijkheid is over Amerika hopen we nog steeds die kant op te kunnen. Met als grote vraag waar we dan na Hawai heen zouden gaan. Terug Amerika in? Terug naar huis? Doorvliegen naar Japan? Geen idee.

En anders gaan we over op plan C: met de auto door Europa. Dan zijn we in ieder geval niet afhankelijk van vluchten. Liefst naar landen waar we nog niet zijn geweest. Maar ook dat kan niet onbeperkt. Want we hebben weliswaar een flink budget gespaard maar op is op. We kunnen het maar 1 keer uitgeven. Westerse landen zijn nou eenmaal veel duurder om in te reizen en dus is ons budget dan sneller op. Nu we ons huis niet kunnen verhuren moeten we ook alle vaste lasten thuis door blijven betalen en dat gaat maar net met wat we uit de levenslooppot uitbetaald krijgen.
Er blijft niet heel veel over om onbeperkt andere uitjes te plannen. Wel hebben we het geld van onze Israel-vakantie die in juni niet doorging apart gezet. Zodra we Israel weer in mogen (maar die zijn net weer terug in complete lockdown dus dat gaat nog wel even duren… ) gaan we alsnog naar ons favoriete vakantieland. En dan niet 5 dagen maar een paar weken. Elke dag sabich eten bij Frischman en over de boulevard in Tel Aviv wandelen. Ons idee van de hemel op aarde.

We zullen zien

Maar tja… de eindconclusie is dat we het nu gewoon niet weten. De situatie in de wereld en in verschillende landen wisselt per dag. Het is natuurlijk ontzettend zuur dat we na 8 jaar sparen in het slechtste geval de komende 10 maanden Nederland of Europa niet uit komen. Toch proberen we er het beste van te maken. Het is vooral heel erg raar dat we geen voorpret hebben. We kunnen ons nergens op verheugen. Behalve op vrij zijn. We hebben nog niet eens reisspullen gekocht. Geen overnachtingen of huurauto’s geboekt. En ik heb me zelfs niet verdiept in de lokale keukens en in welke restaurants ik graag wil eten. Dat is zo raar. Maar het is ook een stukje zelfbescherming. Als ik me nu ga verdiepen in restaurants in Californie, Napa Valley en Hawai ga ik me er ook op verheugen. En dan valt het alleen maar extra tegen als het toch niet door gaat.

Mochten we last-minute toch die kant op kunnen dan wordt het dus ook echt heel last-minute spullen bij elkaar zoeken en een reisplanning maken. We zullen zien waar onze sabbatical ons brengt in deze rare tijden. Het coronavirus zelf is voor ons geen reden om thuis te blijven. Als de grenzen in bepaalde landen van onze oorspronkelijke planning of plan B of C open zijn en er betaalbare vluchten te vinden zijn dan gaan we gewoon. Mits we niet eerst 2 weken in quarantaine moeten. Of het moet in een schattige cottage in Schotland zijn met een whisky & haggis-bezorgservice 😉 Dat is een soort van mijn persoonlijke plan D; een paar maanden in een huisje in Schotland. Ik weet dat het er meestal regent en dat de winter echt niet de meest perfecte tijd is om daar te zijn en toch kan ik me daar nu al op verheugen. De open haard aan, onbeperkt boeken lezen op mijn Kobo account en haggisbitterballen maken. Met whiskymayonaise 😀

Bijna vrij!

Manlief is inmiddels al vrij. En ik ben aan het aftellen naar vrij-zijn. Nog 5 weken. Ik heb ook heel bewust de keus gemaakt om toch verlof op te nemen en niet door te werken. Zelfs als het betekent dat ik 10 maanden thuis ben. Ik ben gewoon liever 10 maanden vrij dan dat ik 10 maanden aan het werk ben. Niet omdat ik mijn werk zo verschrikkelijk vind maar omdat ik mijn hele leven nog kan/moet/mag werken. Dit is voorlopig de laatste mogelijkheid om zo lang verlof te nemen. Als ik daarna tot mijn 70e moet werken heb ik toch in ieder geval dit stukje ‘pensioen’ al genoten.

Daarnaast heb ik me ook al een paar keer afgevraagd wat het met mijn onderneming doet als ik daar een tijdje fulltime in kan investeren qua tijd. Op reis gaan staat echt op nummer 1. En zelfs al is het maar in eigen land, we gaan begin november sowieso ergens naartoe. Het is dan al een jaar geleden sinds onze laatste vakantie en we willen gewoon even weg van thuis en niet verzanden in het thuis-zijn. Als het uiteindelijk lukt om wel ‘echt’ te gaan reizen dan staat mijn business ook op een laag pitje. Maar we hebben wat speling qua tijd. En in een appartement in Tel Aviv of een huisje in Schotland (daar hoop ik stiekem zelf heel erg op!) kan ik ook prima schrijven. Dus wie weet ligt er volgend jaar een nieuw plan voor een kookboek. En nee dat wordt geen Bitterballenboek 2.0. Denk ik. Maar ik sluit het ook niet uit 😉

Het heeft ook wel iets avontuurlijks om niet te weten waar deze sabbatical ons gaat brengen. Wie mij een beetje kent weet dat ik een behoorlijke controlfreak en planner ben en dat deze onzekerheid helemaal niet bij me past. Maar ik ben dus ook heel nieuwsgierig naar wat voor ongeplande avonturen er op ons pad komen.

We zullen zien. Zodra ik een platform heb uitgezocht om te bloggen over onze reis zal ik dat hier en op mijn Instagramaccount @worstenbrood_en_wijn delen.

Oh en die geliefde moestuin van mij? Die laten we maar even voor wat het is het komende jaar. Alles wat er uit komt is mooi meegenomen maar volgend jaar is er weer een moestuinjaar.

Manlief en ik tijdens onze vorige sabbatical op Paaseiland

12 Comments

  1. Jammer dat Corona roet in het eten gooit maar jou kennende maak je er vast iets anders van. Geen roet maar rozenwater of bier of wijn. Waar dan ook! Houd ons op de hoogte enne we kunnen aktijd nog heel veel gaan lunchen 😊

  2. Zo jammer dat je na zo lang sparen misschien of waarschijnlijk niet die reis kan maken die jullie wilde. Maar dat Schotland klinkt ook Heeeerlijk! Ik ben zelf ook heel nieuwsgierig waar jullie allemaal terecht gaan komen! Ik volg jullie op de voet 😜

  3. Heel leuk om te lezen wat jullie allemaal bezig houdt in deze situatie. Ik denk dat het, hoe dan ook, bijzonder gaat zijn. Verwachtingen weg en kijken wat komt. Wie weet de belangrijkste levensles. ( ik kom net uit een yogales, dat kun je wel merken haha)

  4. Wat die rotziekte toch allemaal overhoopt gooit. Kan me nauwelijks voorstellen hoe dit moet voelen. Knap dat jullie zo veel alternatieve plannen erbij bedenken! En zou heel tof zijn om die plannen te kunnen volgen. Hier of ergens.

  5. Wat enorm balen dat op het laatste moment dingen anders gaan dan gepland. Ben heel benieuwd waar jullie uiteindelijk allemaal heen gaan en gaan beleven. Succes met de laatste weken werken en heel veel plezier in jullie avontuur!

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.




Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.