
Ik wist al dat ik Sabor Sabor aan mijn kookboekenverzameling toe wilde voegen op het moment dat ik de achterkant las: familierecepten van Santiago de Compostella tot Ibiza. Net terug van mijn pelgrimstocht naar Santiago de Compostella, wilde ik niets liever dan die herinneringen weer even terughalen. En waar kan dat nou beter mee als met verhalen en recepten uit die streek. En laat de schrijfster, Sandra Alvarez, nou net familiebanden hebben in Noord Spanje en haar zomers in Galicië hebben doorgebracht.
Haar heimwee naar deze, voor velen onbekende maar prachtige, streek van Spanje sijpelt door de verhalen in Sabor Sabor heen. En als de woorden me nog niet overgehaald hadden dan waren het zeker de prachtige foto’s waardoor je spontaan zin krijgt om de keuken in te duiken voor een Spaans avondje. De kleuren spatten van de bladzijden af. Zelfs de foto’s met een zwarte achtergrond, waar ik normaal niet zo’n fan van ben, zijn ontzettend goed uitgevoerd. Want zeg nou zelf; wie krijgt er geen zin om de pinchos op deze pagina meteen te gaan maken?
De nieuwe Spaanse keuken
Sabor Sabor is een kookboek met recepten uit de nieuwe Spaanse keuken. Dat wil zeggen; minder suiker en meer groenten dan de traditionele Spaanse recepten. En opvallend veel vegetarische varianten. Een van de lekkerste en verrassendste gerechten die ik tijdens mijn pelgrimstocht proefde was de vegetarische paella bij albergue Casa Magica in Villatuerta. Op mijn to do lijstje om zeker een keer uit te proberen staat daarom in ieder geval Sandra’s vegetarische versie van paella. Een gerecht dat het einde van haar Masterchef Holland avontuur betekende in 2015, toen ze er heel blikje geconcentreerde tomatenpuree doorheen deed. Dat zit er in deze verbeterde versie in ieder geval niet meer in.
Een tweede vegetarisch recept uit Sabor Sabor waar ik erg nieuwsgierig naar ben is de vegetarische bloedworst. Geïnspireerd op de morcilla uit Burgos gemaakt met rijst. Waarbij het vlees vervangen is door zwarte bonen. Wat ik bij beide gerechten overigens minder handig vind is dat het recept niet is opgedeeld in stappen. Voor deze toch wat uitgebreidere beschrijvingen waren een paar spaties tussen de verschillende handelingen geen overbodige luxe geweest.

Verrassende smaakcombinaties
De vraag die ik mij bij elk kookboek voor het schrijven van een recensie stel is; wat ga ik er uit koken? Bij het doorbladeren van Sabor Sabor was dat nog niet zo makkelijk want ik had al snel een hele waslijst met gerechten die ik graag wilde maken. Aangezien het een donderdagavond was heb ik de geplande botercakejes uit Astorga helaas moeten schrappen. Die gaan dus ook op het to-do lijstje want toen ik door Astorga wandelde heb ik ze gemist. Overigens heb ik daarmee meteen weer een goede reden gevonden om nog eens terug te gaan maar dat is een ander verhaal.
Ook Sandra’s recept voor sopa de ajo, knoflooksoep uit de la Mancha streek die ik proefde bij bar El Rincon del Gaucho in Leon, moet tot een volgende gelegenheid wachten.
Wat ik zeker te weten wilde maken was de chorizo-mango-tonic jam. Een jam met tonic?! Dat moest ik gewoon meteen proeven. Het is een knipoog naar een tapa van top-chef Juan Mari Arzak met daarin dezelfde ingrediënten. Een filmpje van dat laatste gerecht is te vinden via deze link. Sandra laat weten dat zij standaard een potje van deze jam in haar koelkast heeft staan en daar kan ik haar geen ongelijk in geven. Wat is die chorizo-mango-tonic jam ontzettend lekker! En ook nog eens makkelijk te maken. Ik heb dus inmiddels ook een potje in mijn koelkast. Alleen al voor dit verrassende recept zou je een exemplaar Sabor Sabor aan moeten schaffen. Als er maar 1 recept is dat je er vervolgens uit maakt moet dit het zijn. Lekker bij een plakje manchego kaas maar ook gewoon zo op een stokbroodje.

Chinese invloeden
De schrijfster van Sabor Sabor heeft niet alleen Spaans maar ook Chinees bloed door haar aderen stromen. Naast de reeds genoemde jam is de tweede verrassende en zeer geslaagde smaakcombinatie die van aioli met szechuan peper. Manlief moest er speciaal voor langs de toko rijden maar dat was de moeite meer dan waard. Ik weet niet of ik ooit nog aioli zonder szechuan peper ga eten. Al staan er maar liefst 13 smaken ‘holy aioli’ in het boek, dus wie weet verander ik toch nog eens van gedachten.
Wij aten de aioli bij patatas bravas en tortitas de guisantes (doperwtenpannenkoekjes met serranoham). Beiden uiteraard gemaakt naar recept uit Sabor Sabor. Hierbij las ik voor het eerst over het bestaan van 2 varianten van salsa brava; mét en zonder tomaat. Die zonder tomaat wordt gemaakt met uitsluitend gerookte paprikapoeder. Die variant heb ik volgens mij gemist tijdens mijn pelgrimstocht aangezien die zo wordt gegeten in Ponferrada, een stad op de weg naar Santiago.
Een perfecte reden dus om dat meteen maar eens uit te proberen. Ik maakte daarbij alleen de fout om, bij gebrek aan zoet gerookt paprikapoeder, voor het gemak alleen de pikante variant te gebruiken. Dat hebben we geweten; het was een wel heel pittige saus over de gebakken aardappeltjes. Iets te veel bravas dus 😉

Tapas & Pinchos
Ik moet zelf altijd wel lachen om de hele tapas versus pinchos discussie. Of er nou een prikkertje (pincho) in zit of niet (tapa); voor mij zijn het beide kleine Spaanse hapjes waar ik geen genoeg van kan krijgen. Daar is Sandra het mee eens en ze heeft er een mooie verzameling van in haar boek staan: een aardappel-gehaktbal uit Barcelona, verschillende variaties van Spaanse kroketjes en een tapa van witlofschuitjes met cabrales-walnotencrème.
Op het menu wat ik de bewuste donderdagavond maakte stonden de pincho met champignons en de pincho met dadel en serranoham. Aan de pincho met champignons heb ik ontzettend goede herinneringen. Deze pincho is namelijk een behoorlijk ding in de stad Logrono. Er zijn daar twee tapas bars (of waren het nou pincho bars ;)) die de strijd zijn aangegaan om de beste pincho met champignons. Dit is een stukje stokbrood met daarop 3 champignons en een garnaaltje geprikt. Alles overgoten met enorm veel knoflookdressing. Het recept in Sabor Sabor is met slechts 2 teentjes knoflook in ieder geval een stuk vriendelijker voor collega’s de volgende dag.

Nog meer smaken
Het resultaat van dit proefetentje was een tafel vol heerlijke hapjes. En dan heb ik nog lang niet alle recepten uit Sabor Sabor gemaakt die ik het liefst meteen had willen proeven. Er staan namelijk ook nog een hoop specialiteiten uit Ibiza in waar ik erg benieuwd naar ben; de cheesecake van Ibiza met een hint van munt en anijs & de Ibiza pizza met gegrilde groenten zijn daar maar 2 voorbeelden van.
Een kritische noot over Sabor Sabor? De gerechten op de foto’s zijn zo mooi gestyled dat je eigen creaties daarvan behoorlijk tegenvallen. Qua uiterlijk dan.
Dit kookboek over de (nieuwe) Spaanse keuken is een aanvulling op andere Spaanse kookboeken door de variaties op traditionele gerechten en de leuke twists daarop. Die kun je gerust op je Sint- of Kerst verlanglijstje zetten.
Sabor Sabor is een uitgave van Uitgeverij Terra en verkrijgbaar bij boekwinkels en Bol.com voor € 25,99.
Disclaimer: Dit boek is op mijn verzoek ter recensie toegezonden door de uitgeverij. Deze recensie is geschreven vanuit mijn eigen enthousiasme. Door de uitgever of auteur is geen enkele invloed uitgeoefend op het schrijven hiervan. De link naar het boek is een affiliate link. Voor meer informatie hierover klik hier.
Geef als eerste een reactie