Vet van Bas Robben

Wie mij op Instagram volgt had het vast al in de gaten; ik was de laatste weken nogal druk met koken uit ‘Vet’ van Bas Robben. Dat ik er enthousiast over ben zal inmiddels wel duidelijk zijn.
Ik heb nou eenmaal een zwak voor vet; frituren, konfijten en recepten met veel boter. Heerlijk!

Ik was al verkocht toen ik op een van de eerste pagina’s een quote van Nigella Lawson las: ‘I don’t believe in low-fat cooking’. En daaronder de woorden van Bas ‘Amen, Nigella. Amen.’
Het was duidelijk; Bas & ik (& Nigella) zitten helemaal op dezelfde lijn. Gewoon lekker van genieten; van de goede en de minder goede vetten. Over de functie van vet en het verschil tussen verzadigde en onverzadigde vetten lees je alles in het eerste hoofdstuk ‘Vet Lekker’.

Los van het onderwerp van dit kookboek was ik meteen erg enthousiast over de recepten. Eindelijk weer eens een boek met uitdagende recepten die net iets anders als anders zijn. Begrijp me niet verkeerd.
Ik kook zelf op doordeweekse avonden ook graag makkelijk, snel, met goed verkrijgbare ingrediënten en het liefst met veel groenten. Maar daar zijn al genoeg kookboeken over geschreven. Het lijkt soms zelfs alsof sommige kookboekenschrijvers en foodies een beetje bang zijn van vet. Of dat ze vooral ‘gezonde ‘ recepten publiceren omdat het grote publiek dat wil. Dieetboeken verkopen tenslotte nog steeds beter als andere kookboeken. Een verademing dus dit boek met als hoofdingredient vet, dat kan namelijk ook heel gezond zijn.

Goed lezen

Het is in Vet wel belangrijk om goed te lezen. In mijn enthousiasme ging ik namelijk meteen aan de slag. Nog voordat ik het stukje met de titel ‘Voordat je begint met koken’ had gelezen. Daar staat namelijk “Lees het hele recept. Begin met de ingredientenlijst en kijk of je misschien al iets kunt voorbereiden. In dit boek staan een aantal recepten die een aantal dagen of zelfs weken duren om te maken. ”

Zelf ging ik vooral de mist in bij de Confit de Canard bitterballen met Beerenburg en grapefruitmayo. Een geslaagde combinatie van smaken waarbij ik over het hoofd zag dat er maar 50 gram van de bloem in de bitterballen gaat en de rest wordt gebruikt bij het paneren. Die gaan nog een keer in de herhaling. De grapefruitmayo is sowieso de moeite van het maken waard. Je proeft het bittere er echt doorheen.

Er zijn wat mij betreft maar 2 kleine verbeterpuntjes voor Vet. De (voor) bereidingstijd per recept mag er wat nadrukkelijker uitspringen. En de ingredienten in de ingredientenlijst zetten per onderdeel van het gerecht in plaats van bij elkaar opgeteld zou ook wel fijn zijn. Of je moet niet zo eigenwijs zijn als ik en gewoon goed lezen dus…

Kookboek waardoor je zin krijgt om te koken

Ik was inmiddels al druk uit Vet aan het koken geslagen. Naast de Spritsen met pistachenoten en de bitterballen maakte ik namelijk ook nog de Konijnenboutjes met topinamboer en zuringpesto. Al werd het uiteindelijk de variatie daarop met Confit de Canard, aardpeer uit de moestuin en peterseliepesto. Een restaurant waardig gerechtje waar wij van hebben gesmuld! Daarmee had ik de 3 recepten die ik altijd uit een kookboek maak voor een review al gehad. Na het interview met Bas Robben kreeg ik echter nog meer zin om met recepten uit Vet aan de slag te gaan.

Zijn antwoord op mijn vraag ‘Als ik maar 3 recepten maak uit Vet, welke mag ik dan zeker niet missen?’ was namelijk: “De Taiwanese gefrituurde kip, omdat ik vind dat iedereen dat eens geproefd moet hebben. Het vette choco-ijs met gefermenteerde besjes omdat die combinatie waanzinnig is. En de gefrituurde spareribsoep, want dat is dé manier om een verrukkelijke bouillon te maken.”

En zo geschiedde. Met als voorafje nog de Kippenleverparfait op toast met sticky kersen. Al moest ik even wachten tot het vrienden was gelukt om oppas te regelen. Want zo’n uitgebreid diner smaakt gewoon veel lekkerder in het gezelschap van mede bourgondiers dan met zijn tweetjes aan tafel.

Smaken uit Vet

Alle gerechten waren goed te doen en goed gelukt! Met sommige recepten ben je wat meer tijd kwijt, heb je bijzondere ingrediënten nodig of moet je gewoon op tijd beginnen maar moeilijk zijn ze niet.
Het dessert, Chocolade-ijs met gefermenteerde bessen, hazelnoot en bessenlikeur was zelfs al helemaal voorbereid een paar dagen voor het etentje. Vooral de eenvoudige bereiding van het chocolade ijs vond ik verrassend. Normaal gebruik ik daarvoor mijn ijsmachine maar nu heb ik het recept gevolgd en het in een bak ingevroren. Het resultaat was een super romig choco-ijs. Bijna mousse achtig maar dan bevroren. En in mooi contrast met de ietwat zoutige gefermenteerde bessen.

Voor de kippenleverparfait moest ik even mijn afkeer voor het schoonmaken van kippenlevers opzij schuiven. En tevens de slager lief aankijken voor pekelzout. Maar dan heb je ook meteen een flinke hoeveelheid parfait voor een groot gezelschap. Ideaal als hapje vooraf.

De absolute favoriet van ons ‘Vet’ etentje was de Taiwanese gefrituurde kip. Met een laagje van zoete-aardappel zetmeel wat de kip ontzettend knapperig maakt. Zoals Bas zelf al aangeeft; vergeet KFC want de Taiwanezen maken de lekkerste gefrituurde kip.

Tenslotte de Gefrituurde spareribsoep. Daar had ik dus nog echt nog nooit van gehoord en maakte me ontzettend nieuwsgierig. Wij moesten er even aan wennen omdat er in verhouding veel witte peper wordt gebruikt. Bizar ook om spareribs eerst te frituren en er daarna bouillon van te trekken. Dat geeft inderdaad een verrukkelijke smaak. Er dreven uiteraard niet alleen spareribs in de bouillon. Naast noedels, tauge en bimi was vooral de roze pickle een hele mooie aanvulling op het vet. Alle kommen waren leeg 🙂

Waarom ik Vet zo goed vind

Wat ik zo leuk vind aan Vet en de recepten die er in staan; ze hebben bijna allemaal een verhaal. Dat vind ik echt een pluspunt van een kookboek; als er een verhaal zit achter de recepten. Waar komt het vandaan, wanneer heb je het voor het eerst geproefd of het idee opgedaan? Daarnaast bevat het ook recepten met minder bekende ingredienten en veel verrassende Aziatische invloeden. Kortom; een verfrissend kookboek dat elke hobbykok in zijn kast zou moeten hebben. Is het niet om er lekker in te lezen dan is het wel om inspiratie op te doen. Er is zelfs een hoofdstuk gewijd aan drankjes met vet erin, zoals zelfgemaakte Baileys met kaneel.

Ik ben er in ieder geval nog lang niet uit uitgekookt. Op mijn to-cook lijstje staan inmiddels de Opgeklopte boter met zeewier en de Geroosterde rodekoolsteaks met Thaise basilicumbearnaise en kruidkoekkruimels. Grote kans dat ik de Limoenlabne met gekonfijte tomaten, granaatappel en limoenbladolie ook nog een keer maak. Hetzelfde geldt voor de Olijfoliecake met bitterkoekjeskruim, amaretto en limoenmascarpone.

De foto’s in Vet verdienen zeker nog aparte een vermelding. Dat de recepten kloppen en smakelijk zijn is het belangrijkste, maar het oog wil ook wat. Het zijn mooie lichte foto’s, met precies genoeg styling en zo gefotografeerd dat je de smaken al bijna kunt proeven. Daar krijg ik dus ook zin van om te gaan koken.

VET is een uitgave van Good Cook en verkrijgbaar bij boekhandels en via Bol.com voor de verkoopprijs van € 24,95.

Disclaimer: Dit boek is op mijn verzoek ter recensie toegezonden door de uitgeverij maar volledig geschreven vanuit mijn eigen enthousiasme. Door de uitgever of auteur is geen enkele invloed uitgeoefend op het schrijven hiervan. De link naar het boek is een affiliate link. Voor meer informatie hierover klik hier