Waarom ik blog (en waarom niet!)

Een blog over waarom ik blog. Is dat niet raar? Een beetje wel inderdaad. Maar het is iets wat me de laatste tijd veel heeft bezig gehouden en dat wellicht herkenbaar is voor andere (food) bloggers. En wat is nu een betere plek om mijn hersenspinsels daarover te delen dan op mijn eigen blog 😉 Want een blog bijhouden lijkt misschien erg leuk, en dat is het ook, maar het is vooral ontzéttend veel werk. Waar heel veel tijd en aandacht in gaat zitten. En als er iets kostbaar is vandaag de dag dan is het tijd. Dus waarom dan toch bloggen?

Hoe het bloggen ooit begon

Ik ben eigenlijk al ver voor het hele blogtijdperk losbarstte begonnen met bloggen. Alleen noemde niemand het toen zo. En dat deed ik ook niet in het openbaar maar veilig afgeschermd met een wachtwoord op het forum waarbenjij.nu. Vooral tijdens en over de lange reizen die manlief en ik maakten. Waarbij het food aspect uiteraard wel vaak de boventoon voerde.

Na onze reis door Zuid- en Midden Amerika bleef het, eenmaal thuis, kriebelen om verhalen over reizen en eten te blijven delen. Aangezien we veel buitenlandse vrienden hebben en ik dacht in het Engels meer bereik te hebben begon ik in 2012 met de Engelstalige foodblog Crazy Dutch Foodie.

Door mijn perfectionisme én het feit dat ik ook nog eens al mijn recepten in het Engels en Nederlands wilde delen heb ik dat slechts 1,5 jaar volgehouden. Voor wie het leuk vindt om terug te lezen; hij staat nog steeds online op blogspot.

Bloggen als Worstenbrood & Wijn

Maar het bloggersbloed kruipt waar het niet gaan kan. Ik vind het gewoon ontzettend leuk om verhalen en recepten te delen. Niet in de laatste plaats om ze zelf makkelijk terug te kunnen vinden. Want het fotograferen en uitwerken van recepten heb ik altijd al gedaan. Dus besloot ik in 2016 toch weer te gaan bloggen. Nu in het Nederlands en daarbij mijn perfectionisme loslatend.

Dat gaat al een tijdje behoorlijk goed en ik heb er meer dan ooit plezier in. De meeste voldoening haal ik uit het feit dat ik zie en hoor dat ik daadwerkelijk anderen inspireer met mijn recepten. Ik vind het gewoon zo ontzettend gaaf als iemand met mijn recept aan de slag gaat. Alle foto’s die je in de afbeelding in deze post ziet zijn door anderen gemaakt. Met recepten van Worstenbrood & Wijn 🙂 Daar haal ik zo ontzettend veel voldoening uit! Alleen al het zien en lezen dat anderen genieten van gerechten die ze via mijn blog vonden is alle tijd en moeite meer dan waard.

Wat een onverwacht leuke bijkomstigheid is van het bloggen zijn de contacten, zowel online als offline, met andere foodbloggers. De meeste foodies in mijn vriendenkring wonen namelijk allemaal in het buitenland. De keren dat we elkaar zien en samen koken is een feestje maar het hele jaar door deze passie samen delen lukt niet.

En toen waren daarin ineens al die andere foodies die ik ontmoette: bij het foodbloggersontbijt, bij de workshop die ik mocht volgen ter lancering van het TLV kookboek, Francine van Heerlijke Happen die bij mij thuis kwam om te filmen, Michael van Grillfun met wie ik samen een BBQ pop-up ga organiseren en natuurlijk de geweldige foodies die aanschoven bij mijn eerste huiskamerrestaurant. Wat een feestje is het om gelijkgestemden te hebben gevonden! Daar word ik echt heel blij van. Een foodie die ik daarbij niet onvermeld mag laten is Boor van Domaine Malpas Kookt. Zelfs zonder elkaar ooit in real life te hebben ontmoet voelt het alsof we elkaar al jaren kennen. Ik kijk elk dag uit naar haar no-nonsens verhalen en belevenissen op het prachtige Franse domein waar ze gasten ontvangt en twee keer per week een uitgebreide table d’hotes serveert.

En nu dan?

Toch ben ik nog steeds zoekende naar mijn plaatsje in de foodbloggerswereld. Ik voel me meer verbonden met BBQ-bloggers dan met Healthy Food bloggers maar ben geen BBQ-blogger. Ik voel me ook meer verbonden met Moestuin bloggers dan met Wijnbloggers maar ben ondertussen geen van beiden. Ik ben denk ik gewoon een Bourgondische blogger. Iemand die over vanalles en nog wat blogt zolang het maar lekker is. Een blogger met een moestuin, meerdere BBQ’s, de droom om zelf wijn te maken en een kookboekenverslaving.

Waar ik me het meest verbonden en geïnspireerd door voel zijn de foodbloggers die authentieke en originele content delen. Zowel op Instagram als op hun blogs. Die zich niet laten beïnvloeden door alle gratis producten die onder foodbloggers worden rondgestuurd. Of door gesponsorde events en tripjes die worden georganiseerd door verschillende merken om via (food) bloggers onder de aandacht van een groter publiek te komen. Foodbloggers die zelfs als ze daar wel bij aansluiten er hun eigen, bij hun blog passende content over schrijven. Op een manier die bij hen past.

Broodbloggers vs. Hobbybloggers

Mijn Instagram-tijdlijn lijkt de laatste tijd helaas steeds meer op een groot reclameblok. Precies hetzelfde reclameblok dat de reden is dat ik nooit live televisie kijk maar altijd programma’s opneem.

En ik snap dat ook wel. Zeker als het je ambitie is om je geld te verdienen met bloggen. Of dat het je fulltime baan al is. Natuurlijk heb ik daar ook weleens van gedroomd. Hoe geweldig zou het niet zijn als ik betaald zou krijgen voor dat wat ik het leukste vind om te doen; koken, daarover schrijven en anderen ermee inspireren.

Maar na zorgvuldig de voor- en nadelen tegen elkaar te hebben afgewogen (nog losstaand van de haalbaarheid) heb ik besloten dat ik heel erg blij ben met hoe mijn leven als hobbyblogger er nu uitziet. Ik mag dan misschien af en toe balen van de kantoortuin en file waar ik menig uurtje in doorbreng, het geeft me ook de ruimte en vrijheid om onafhankelijk te blijven en mijn eigen ding te doen. Ik hoef niet op alle uitnodigingen ja te zeggen om in beeld te blijven, me druk te maken over de hoeveelheid volgers of views of om een review te schrijven over een product of dienst waar ik misschien niet 100% achter sta. Dat past namelijk helemaal niet bij me en daar zou ik me heel ongemakkelijk bij voelen.

Onafhankelijk blijven als blogger

Ondertussen krijg ik zelf ook regelmatig gratis producten en vind ik het soms best lastig om dat niet allemaal te delen. Hetzelfde geldt voor nee-zeggen tegen evenementen en etentjes. Maar dat is toch een heel bewuste keuze. Alleen als ik het product zelf ook zou kopen of ergens zou gaan eten deel ik dat graag. Voor recensie-exemplaren van kookboeken geldt hetzelfde; die vraag ik alleen maar aan als ik er al enthousiast over ben. Ik ben dan ook nooit de eerste die kookboekreviews online heeft staan. Pas nadat ik heb besloten het boek zelf aan te willen schaffen en er uitgebreid uit te hebben gekookt deel ik dat op Worstenbrood & Wijn.

Het zal diegenen die mij via Instagram volgen ongetwijfeld zijn opgevallen dat ik inmiddels bij heel veel posts de hashtags #notsponsored of #zelfbetaald zet. Dat doe ik vooral zodat voor iedereen die mij volgt duidelijk is dat het content is die uit mezelf komt. En er geen twijfel is of het bij benoemen of tonen van bepaalde producten nou gaat om reclame of niet. Ik moet er meteen eerlijk bij vermelden dat ik het zelf ook weleens vergeet. Zowel bij gekregen als bij zelfbetaalde producten. Maar de goede intentie om hierin transparant te zijn is er in ieder geval.

Dat is dus zo’n beetje de eindconclusie van mijn gemijmer de afgelopen maanden over waarom ik blog: ik word er gewoon ontzettend blij van om mijn passie voor lekker eten en drinken te delen en daarmee anderen te inspireren (vooral dat laatste) en geniet van de superleuke contacten met mede foodbloggers. Tegelijkertijd is het een uitdaging om vooral dicht bij mezelf te blijven, authentiek te blijven en de juiste balans te vinden tussen mijn online leven op social media en mijn echte leven in het hier-en-nu.

Wil dat zeggen dat ik helemaal afwijzend sta tegenover een betaalde samenwerking of gesponsorde producten in de toekomst? Nee, natuurlijk niet. Maar het moet wel echt bij mij passen.  Als ik zelf al enthousiast ben over een product en het aan vrienden en familie aanbeveel, dan wil ik daar best nog eens over nadenken. Maar het is een prettig idee dat ik hier als hobby foodblogger niet van afhankelijk ben om mijn hypotheek mee te betalen. Dat doe ik wel met mijn vaste baan 🙂

Ben jij ook (food)blogger? Ik ben natuurlijk erg benieuwd naar jouw motivatie om te bloggen.